Musa Yalçın Şiirleri - Şair Musa Yalçın

Hayaller meyhanesinde
Tokuşturulurken kadehler
Gökyüzünü yıldızlar kaplar
Her bir yudumda bir yıldız kayar

Bir bir azalırken ağırlık

Bu şehir ne Constantine
Ne de Fatih'e benziyor şimdi
Bu şehire Nuh'un gemisi diyorlar
Ama Nuh gemiye almadı böylesini

Urban'ın döktüğü toptan fazla top var

Bu akşam Şehr-i İstanbul boğazında
Yunuslarla beraber, mavinin derinliğinde
Balon balığı sefasında andık seni

Deve kuşu gibi koşarken
Uçurtmanın ardından
Yüz merhametten bir tanesi
Düşmedi mi yoksa vicdanına

Somon balığı gibi yüzerken

Her şeyi bıraktım
Masanın üstünde
Anahtarı arama
Fortmantoda yerinde

Eşyalarım kalsın;kalsın

Güzel ve masum en doğal haliyle
Karşı apartmanın balkonunda gül teniyle
İzledim hayranlıkla uzunca bir süre
Merakla;Kelebeklerin eşliğinde

Alıp onu taşısam balkonuma solar mı?

Hey gidi paşa hey
Köy ağası olmak isterken
Paranın üstüne bastın suretini
Yok ki bir zaferin
Kaldırdın hasetle
Tek adamın fotoğrafını

İpek kumaşlara sarıp sarmalandı mı ? Kadife tenin

Bir başkasının yanında mı ? Yaşlanacak şimdi bedenin

Yek vücut mudur ? aklın ile yüreğin yoksa . . . Hey hat!

Yaşam döngüsü içinde
Yaşanan ve yaşanılacak olan bütün deneyimler
Eşref-i mahlukat için yaratılmıştır.

Ve ben bugün içerideyim
Etrafı yüksek duvarlarla çevrili

Çıkıp kendimi gururunun üstünden
Beton zemine bırakmak geliyor içimden
Kan revan, soğuk beton, ben;içimde sen

Tutup kendimi kördüğüm bağlarına asıp
Sandalyeyi tekmelemek geliyor içimden