Musa Yalçın Şiirleri - Şair Musa Yalçın

Dallarda kiraz
Yeşil yapraklar
Güneşli gün
Mevsim bahar

Dalında iki kiraz

Hele gel otur karşıma
Çok özledim seni
İzleyeyim biraz
Nur cemalini

Rahat ol biraz soluklan

Ah bu dansözler
Bu ara ne kadar çok çıkıyor
Ana haber bültenlerine
‘’Elinizi korkak alıştırmayın.’’ Diyorlar
Cebimizi bilmez gibi

Dayan yüreğim
Gidelim buralardan
Kara kışa aldırmadan

Unutma umut koy ceplerine
Gidelim buralardan

Densizin biri; Kopardı bir gün
Bahçemdeki nadide çiçeğimi
Aldı eline kokladı bir süre
Pervasızca üstelik zahmetsizce

Bir bir kopardı yapraklarını

Bahçelerimizin ortasında duvar
Harcı kan ve ihtiras; nakış nakış
Hayranlıkla izlediğim o yüz
Ve ince parmaklı ellerinde sıva

Şırıl şırıl akar nehrin ırmağı

Nereye dayansam ?

Sert esiyor rüzgar...

Nereye tutunsam ?

Dönemezsem eğer göremezsem seni
Umutlara sarıl yoluna devam et
Dokunamazsam eğer ipekten o tenine
Değemezsem ruhuna kabullen; Beni affet...

Acı biriktirme aklınla yüreğinde

Uçsuz bucaksız görünen kainat fanusunda
Zerreden bütüne ve bütünden zerreye
Her ne var ise;
Aynı sözle, aynı şarkıyı,farklı ritimlerle söyler
Yeter ki okumayı ve duymayı bil nefs

Başı sonu belli olmayan bir devinim

Dönüp durur zamanın akışıyla hızla

Deneyimler ''an'' larda renkli, siyah ve beyaz