Musa Yalçın Şiirleri - Şair Musa Yalçın

Ellerin ince parmaklı ellerin

Ellerimle birleştiğinde

Kalmıyor hiçbir boşluk;

Dilinde adıma kayıtlı
Katlanmış bir zarf var
Mühürlü hala açılmayan bir zarf
Bekler durur bir tesadüfü;kederle

Üstüne notlar düşülen

Aşk üstüne verilen her söz
Aşk üstüne edilen her yemin
İyi niyet temennisinden ibaret
Bir annenin çocuğuna anlattığı
Allı pullu , süslü püslü masalları gibi.

Başkasının kollarında açan çiçek
O kollara ait olmasa da
O kolların kokusunu taşır üstünde

Ve kayda değer sayılmaz çiçek
Aşk nezlinde...

Ardımdan baktın mı ?

Sana sırtımı döndüğümde.

Şimdi oturup düşüyorum

Zaman mum misali eridiğinde zerre zerre

Sen büyüyorsun içimde; Ben küçüldükçe.

Sadece mezarlarda bahar havası var
Kuşlar özgürce öter,çiçekler hürce açar
Mezarlarda son bulur çıkar savaşları

Bak herkes yan yana ve kardeşce uyuyor
Nasıl da eşitleniyor insan ilk gün ki gibi

Ankara'nın göbeğine
Demir atmış işgal kuvvetleri
Sanki boğaz burası
Deniz varmış gibi

Kuşattılar dört bir yanı

Cildin zamanla buruşması
Deride derin çatlak izleri
Saçların seyrekleşerek aka boyanması
Çenede dişlerin boşlukları
Gözlerin parıltısını kaybetmesi

Biz seninle
Ana haber bülteninde alt yazıda
Ve yahut;
Yerel bir gazetenin üçüncü sayfasında
Kayıt altına alınan, kayıt dışı haberdik
Üstelik biz birbirimizden bi haberdik