Musa Yalçın Şiirleri - Şair Musa Yalçın

Sırtımızda tonlarca ağırlık
Yüreğimize engel oluyor
Mecburiyetler ve gerçekler
Gitmek isterken kalmanın ağırlığı
Hayır demek isterken peki sözünün çığlığı
Sofradan aç kalkan fakir çaresizliği

Bul beni
Aydınlık şafağında gözlerin
Ufukta belirirken gül cemalin

Bul beni
Yusuf gibi kuyudayken

Buldum seni yamacında kurtlar
Ulur dolunay altında kokusu burnunda
Dişlerinden damlar venüs kızılında şarap
Karanlığına sis hakim birazda rüzgar

Saçlarına atanır şubatın karı

Ay ışığında sureti düşer;
Yaftalarını rafa kaldırır.

Hava karanlık ile örtüldüğünde
Bilinçaltının yıldızı aydınlanır.

Bu son
Mühürleyin yürek kapılarını

Bu son
Koyun önüne akıl muhafızlarını

Dağlarına, kırlarına, bayırlarına
Yağmur yağsın ıslansın aşıklar
Aşk ile edilsin yeminler
Sözünden dönenin kaşığı kırılsın

Özgür bırakılsın kuşlar gökyüzüne

Hüzün ve acı namımıza yazılmışken
Nasıl doyarak sevebilirim seni
İncitmeden,kırmadan,sahip olmadan

Patika yolların kenarındaki çalılar gibiyim
Gelip gidersin ama göremezsin beni

Kimsecikler görmeden
Kalbimi bıraksam
Bir cami avlusuna
İnanan biri çıkar mı
Acep karşısına...

Sömürü, işgal ve yağma uğruna
Toplandı vahşi, katil,modern batı dünyası
Üstün kara,deniz ve hava kuvvetleri
''Türk lokumu tarifi''ile Gelibolu yarım adasına

Sömürge kölesi Anzak ve Hindu kurbanları

Bağımsızlık onur ve şeref üzerine
Kan ile sulandı kutsandı bu topraklar
Nesilden nesile miras temennisiyle
Şahadet şerbeti içti nice cesurlar

Çanakkale'de doğan güneştir M.Kemal