her gelişimle ışığa düşer zaman
ıslanırım tuzlu bir tad bırakarak tenimde
balıklar akın eder iyotlu tadıma
salamura zevkler olur yolculuklar
kapağını açamaz yığılmalar ile toplanırım
Madem
ışık bizi gizlemiyor
bizde
karanlığa saklarız düşlerimizi,
aşikar olmasın diye
içe attığımız
bir ihtiyar gibi yürüyeceksin yolda
ağır ve sessiz
ve
bir çocuk gibi idrak edeceksin hayatı
meraklı ve coşkulu
Hayat bir başlangıç ve bitiş noktasından oluşan matematiksel tanımda bir ÇİZGİdir. insan hayatı bu iki nokta arasındaki mesafeyi sürekli iniş çıkışlarla farklılaştırdığı için, hayat bazen çekilmez, bazen yaşanası, bazende paylaşılası, kimi zamanda yalnızlığa düşülesi bir hal alıyor.
İşte o zaman iki nokta arasındaki doğrusal uzunluk diye tabir edilen ömür bize o çizginin hangi tarafına daha yakın durduğumuzla ilgili olarak bazen bir ödül, bazende içinden çıkılması zor bir hayat sunuyor.
Her zaman başlangıçlara yakın olmak gerek, yeniden doğuyormuşçasına, heyecanlı ve mutlu. Böylesi bir durumda içindeki çocuğu yaşattığın ve onunla kaldığın müddetçe küçük eylemlerden büyük mutluluklar çıkartabilir ve yaşamı güzelleştirebilirsin.
İllegal sevmelere teslim ettik zamanı,
gözyaşlarımızdan ummanlar yarattık yastıklarımızda
ve
düşlerimizi yüzdürdük gecenin karanlığında…
incinebilir aşklar taşıyordum zulamda
büyütemediğim çocukluğum volta atıyordu
hayata bir türlü tutunamayan düşlerimde
ranzamda
yastık altında saklardım hep
yar kokan mendilleri
Kaç rekat aşka secde edersen
o kadar sevap yazarım demişti
tanrı
ve
aşka teslim olduğumdan beri
secdeden kalkmaz oldu başım...
ya benden bir şeyler alıp götüren zamanın esiri
bedenim
yada zaman esirim oldu
benden gidenlerin toplamıyla
her iki koşulda da eksiye düşüyor
İçip güzelleşmek istiyorum,
haydee deyip
hayatın bu garip hallerine…
Doldur kadehleri saki
dem bu demdir.
Yüreğim eşlik eder bana,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!