Murat Tali Şiirleri - Şair Murat Tali

Hayat bir başlangıç ve bitiş noktasından oluşan matematiksel tanımda bir ÇİZGİdir. insan hayatı bu iki nokta arasındaki mesafeyi sürekli iniş çıkışlarla farklılaştırdığı için, hayat bazen çekilmez, bazen yaşanası, bazende paylaşılası, kimi zamanda yalnızlığa düşülesi bir hal alıyor.

İşte o zaman iki nokta arasındaki doğrusal uzunluk diye tabir edilen ömür bize o çizginin hangi tarafına daha yakın durduğumuzla ilgili olarak bazen bir ödül, bazende içinden çıkılması zor bir hayat sunuyor.

Her zaman başlangıçlara yakın olmak gerek, yeniden doğuyormuşçasına, heyecanlı ve mutlu. Böylesi bir durumda içindeki çocuğu yaşattığın ve onunla kaldığın müddetçe küçük eylemlerden büyük mutluluklar çıkartabilir ve yaşamı güzelleştirebilirsin.

İllegal sevmelere teslim ettik zamanı,
gözyaşlarımızdan ummanlar yarattık yastıklarımızda
ve
düşlerimizi yüzdürdük gecenin karanlığında…

İnandığın şeylerle yaşama devam etmek için rol yapmayı bırakman gerekir.

incinebilir aşklar taşıyordum zulamda
büyütemediğim çocukluğum volta atıyordu
hayata bir türlü tutunamayan düşlerimde
ranzamda
yastık altında saklardım hep
yar kokan mendilleri

Kaç rekat aşka secde edersen
o kadar sevap yazarım demişti
tanrı
ve
aşka teslim olduğumdan beri
secdeden kalkmaz oldu başım...

ya benden bir şeyler alıp götüren zamanın esiri
bedenim
yada zaman esirim oldu
benden gidenlerin toplamıyla

her iki koşulda da eksiye düşüyor

İçip güzelleşmek istiyorum,
haydee deyip
hayatın bu garip hallerine…
Doldur kadehleri saki
dem bu demdir.
Yüreğim eşlik eder bana,

Saadet; yüreğinden eksilttiğin KİMLİK bilgilerinden arındıktan sonra başlar. BEN olmak için HİÇ olmayı öğrenmelisin. Ancak o zaman Mutlu olabilirsin, Huzurlu olabilirsin, Aşık olabilirsin, AŞK olabilirsin.

yüreği kırık pirinç gibiydi
aç karnına severdi her zaman
bütün sözcükleri yetişsin diye adresine
noktalama işaretleri koymazdı haykırışlarına
bilemedi yar
uzakta olsa bile sevgi kocamandı her zaman

ne zaman büyüyeceğim diye düşünürken dahada ufalıyorum yaşam karşısında, yarattığım evren içinde nokta olup yitiyorum. oysa ben varsam o var idi ben yoksam o yok idi.

şimdi nedir bu hiçlik halleri.

evren mi galip geldi, ben mi pes ettim yaşam yolculuğunda