Gel
yüreğimin ateşini çalan Prometheus'u
Hayata yaşam vermek için
söküp attığımdan beri
içimdeki ateşi
bir tek
Gemiler yüzdürüyorum damarlarımda,
pupa yelken gitmekteler
aklıma karışarak,
rotasını kaybeden düşüyor yüreğime,
çöpten adamlar yapıyorum
güvertelerini temizlemek için.
Sen bir başlangıçsın,
öncesinin ve sonrasının olmadığı.
Senin başlangıçlarının acısını çekmemeli
senden başka kimse
ve
senin mutluluklarının da saltanatını
Ben, SEN’de var oluşu sevdim. Bu yüzden her sabah güneş gibi doğmayı kabul ettirdim yüreğime, bu yüzden bedenim her sabah aynı ateş ile kalkar ayağa, bu yüzden AŞK benden içeri düşer SEN olur.
sen gittiğin günden beri
hep bir yanım eksik kalıyor
soluksuz ve soğuk bir mezbahaya düşüyorum.
soğuk bir et parçasına sarıyorum o kırmızı battaniyeyi
ısıtversin senden sonra üşüyen hallerini
diye
Seni bir düşten almıştım.
İki damla gözyaşıydı yola düşüren sebebim.
Avuçlarına teslim ettiğimden beri gözlerimi
içime akıttığım nehirlerin oluşturduğu göllerde
nilüfer çiçekleri besleyip
uçsuz bucaksız sevda masalları dinler oldum.
Uzun zamandır öykülerle bezenmiş bir aşkı anlatan ve bu aşka teslim olup büyülenmiş bir şekilde yaşayan insanlar, kimliklerinden arınıp gerçeği bulmuş iki bedenlinin hayat hikayelerinin kendilerine anlatılan taraflarından bakarak dile geliyorlar. Kâh Mevlana’dan bir aşk sözü, kâh Şems’ten bir büyülü yaşam öyküsü dökülüyor ortalıklara. Bu kadar aşk ve varoluşun içinde tezahür eden bu iki aşık için bildiklerinizi biraz değiştiriyoruz.
Öncelikle Şems-i Tebrizi ya da namı diğer Şems-i Parende hakkında saklanan gerçekleri ifade etmekle başlayalım ne dersiniz? Şems Sünni İslam ulemasının kabul etmediği ve etmek istemediği bir soydan geliyor ve her nedense tüm bilgin olduğunu düşünenler bunu inkar edip kendi düşledikleri kimliğe büründürüyorlar Şems-i Tebrizi’yi. Şems aslen Ehli Beyt soyundan olan imamlardan, İmam İsmail’in soyundan gelmektedir. Yani Şems’in batıni yanı bu bağdan kaynaklanmaktadır. Molla Celalettin olarak nam salmış Mevlana’yı aşka düşüren bu zatın bir Bektaşi olması fikri pek sıcak gelmediğinden bir şekilde onun bu soyu reddedip Sünni İslam anlayışına geçtiğini dile getirmekteler. Böyle bir şey mümkün olsa idi Şems, Mevlana ile camiye gidip gelmeye başlar onunla camide namaza dururdu. Oysa Şems ve Mevlana tüm süreçlerinde Semah (Sema) ve aşk içinde var olmuşlardır. Bunu tüm tarih kitaplarında taraf olmadan okuduğunuzda rahatlıkla görebilirsiniz ki Mevlana ve Şems’in odaya kapanmalarında (halvet hallerinde) bile namaza durduklarına dair yazılar her yerde dolanmakta iken Mevlana ve Şems bu süreçte aylarca camiye gitmemişlerdir bu yüzden kendilerine her türlü suçlama yönlendirilmiştir. Hatta Mevlana’nın bu konuyla ilgili şöyle bir sözü vardır:
Namaz kılarken Kıbleye yönelenlere ise söyle seslendi:
Seceresinde acılarını saklamış bir neslin devamı gibidir aşktan beklediğimiz her cümle. Dünün mutluluğunu çabuk unutur, yarını gelmeyecekmiş gibi bekleriz. Geçmiş, bir iz gibidir, gözlerden yanaklara ulaşan tuzlu bir dere gibi dolanır tenin üzerinde. Ten anlamsız bir döngüdedir, geceden gündüze, gündüzden geceye devreder kendini. Ne aradığını bilir, ne de kaybettiğinden haberdardır. Oysa yaşananların toplamıdır olanlar, olmayanlar ve olması beklenenler.
İlk sensizliğe mahkum ettiğimde kendimi
Sevgili ülkem
Bir şartlı salıverme öyküsüyle
Düşeceğimi biliyordum kollarına
Kolların aynı anne sıcaklığıyla sarıyorken bedenimi
Bu hayatın nelere değip değmeyeceğini düşündüm... En çok hangi fikri sevdim biliyor musun Sevgili?
Bu hayat seni sevmeye ve seninle yaşamaya değer...
Çünkü; Seni yaşamak...
Kızıl gökyüzüne beyaz çiçeklerle doluşmak gibi,
Grileşen ve karamsarlığı hatırlatan bulutlarda sarı çiçekler açmak gibi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!