Murat Özgören Şiirleri - Şair Murat Özgören

Herkes,
Kendi hayatının kahramanıdır.
Düşünmek,
Düşlemek,
Çalışmak ve yaşamak.
Önemli olan,

Bugün
Minik bir kız çocuğu dokundu yanağıma.
Parkta dolaşırken annesinin elinden kurtulup,
Yanıma kadar gelen minik bir çocuk.
İrkildim birden uykumdan,
Doğruldum birazda.

Bu gece çok yalnızım bilmediğim kadar
Hasretine dayanmak artık çok güç.
Gecemde bir karanlık var yanımda
Birde beni bırakmayan hasretin hiç.
Bir sen çalıyor saatimin yelkovanı.
Etraf sensiz, sessizlik bürümüş.

Hoş geldin,
Baharı kıskandıran yeşil gözlü kadın.
Nice dağ başı kar altından,
Kardelensin güneşe el sallayan.
Umudun yakasında bir elin,
Diğer elin ellerime çok yakın.

Kapat gözlerini içimdeki çocuk.
Bırak düşlerin onun olsun.
O sevsin,
o gülsün.
Bırak sen yerine bir başkasını koysun.
Sen dünsün,

Yan yana iki çınar
Çağ açıp, çağ kapatmışlar
İki buruşuk el
hayata beraber kafa tutmuşlar
Yüzleri kırış kırış
saçları bembeyaz

Sükut eylemiş gökler, ay gecede küskün.
Sürgün yemiş iki yıldız, yüzlerinde hüzün.
Savrulurlar bir o yana bir bu yana bulutlar
Neşeden yoksun, hatta ağlamaklı suratlar...

Bilse gözlerindeki parlağı, kapatırlarmı hiç

Suya,
mutlu bir çocuk resmi çizmek istiyorum.
Göğe dürüst bir adam,
toprağa olgun bir ihtiyar.
Her ne yaşamışsa doğumdan, ölüme
Öyle mutlu, öyle bahtiyar.

Küçükken
babamın tesbihinin imamesi andırırdı imamı
Biraz büyüdüm bu ezan oldu
Sonra selaydı
En son hatırladığımda imam,
hepimizden sonra babamın mezarının başında kalandı.

Haykırır tabiat.
Fışkırır nimetler topraktan.
Ve gök ağlar.
Yaşı su olur bağırlara.
Bir kelebek.
Birgün ömre sığdırır her şeyini.