Murat Özgören Şiirleri - Şair Murat Özgören

Ben Türkoğlu türküm.
Asrı zamana cesaret yazılmış adım.
Boyunduruk bilmem zelve kırarım.
Soğan ekmeğe talim der,
Yine de özgürlüğe koşarım.
Mazlumla dertlenir, ağlarım.

Uçun kuşlar uçun
Boyayın göğü maviye
Güneşi daha sarı yapın
Bulutu daha beyaz ve
Uçun
Hiç olmadığınız kadar özgür

Aklıma her geldiğinde sızlıyor burnum
Bende ne kadarda güzel görünüyordun
Seninle el olmak ister miyim sanıyorsun
Kader böyle imiş elden birşey gelmedi ki

Heyecanını kaybetmek ister mi hiç insan

Yahu acelen ne dedi bir gün hayat.
Otur hele biraz daha laflarız.
Sonra bir sigara yaktı kendi,
Birde bana uzattı.
İşte yakış,
O yakış.

Umulmaz yalnızlıklar benimkisi
çekilmez bir kişilik
ve yarınsız geçmiş mazisi.

Anlayanım yok şükür,
anlatanım yok.

Yarın;
yepyeni bir güne uyanmak istiyorum.
Bulutlar olmasın istiyorum başucumda
Güneş olsun
yüzüm sıcacık,
kirpiklerimi araladığımda ilk defa..

Ey lugatını çözemediğim hayat!
Sadece bir kelimesin.
Acı, tatlı hepsi onda dolu
O kadar kısa ki
derin bir nefes alışı bile doldurmuyor telaffuzu.
Tek kelime,

Devir;
ye kürküm ye
üste başa bakıp hüküm vermeyin siz yinede.
Kimbilir;
belki bir hazine gizlidir yırtık pırtık elbise içinde.
Nimeti azdır

Bazen, kendi kelamınla kalakalırsın.
Kendin selam verir,
Sonra yine kendin alırsın.
Ses geçirmez duvarların.
Kulak patlatırcasına bağırırsın, çağırırsın
Sonra yine kendi kendine susarsın.