Şair gömleğin dirsekten yıpranmış
Üç beş sevda sözüyle hırpalanmış
Boş yere şairim, zorlama
Kapalı kapı değildir Ezmira
Su dök avuçlarına ettiğin dua haramdır
Ölüm, vaatlerin en güzeli Şarya
Yoksa nasıl yaşardı insan yaşla
İnce yoldan yürür gibi telaşla
Yoksa nasıl yaşardı insan aşkla
Toprak verirse güzel verir ya
Uzun bir yolculuğun ilk çeyreğinde
Bir terminalden diğerine
Şehirler arası üşüyorum
Bir dağdan diğerine
Bir ovadan nehirden gölden...
Şarya'ya bakar gibi bakıyorum bir dağa
Bir nüshası bende bu ayrılığın
Bir nüshası sende
Hava durumu öyle demiyordu oysa
Gece nereden geldiği belirsiz hava dalgası
İzmaritlerle dolmuş sokaklar, oluklar
Büyükşehirlerde kaldırımlar da ağlar
Çok okudum, şairlerden ortak karardır
Kirpiğinle taçlanmış gözün devre sultandır
Bunca bekledim, seni sevmek ahde vefadır
Yüzün cihan bülbüllerinin tek tas kanıdır
Sen beni sevemezsin
Üzerimde yetmişlerin hevası
Atlılar basmadan infilak etmeliyim
Son eylemimdir aşk kulvarında
Son pratik yaklaşımım
Bu çağdan men edildim
Sen beni seversen kaburgasından bir kuş kırılır
Olur olmaz ağaçlar yaprak döker
Bazıları iğne yapraklı olur dökülmezler
Sen beni seversen kesin bir gece yarısı karakollar basılır
Ölü ve yaralılarımız olur
Yaralıların durumuna bakılır ölüler genelde bizim olur
Sen beni seversen belki iyi şeyler de olur demiştim
Yanılmışım
Sen beni seversen kesin iyi şeyler olur
Aşk büyütürüz
Üç beş ufak müridimiz olur
Onlar da büyür yeryüzüne aşk salarız
Tedirginim
Seni nasıl sevdiğimi biliyorlar
Herkesin uykuya daldığı saatte
Sorguya çekiyorlar beni
Ben bu hasretle ölürüm biliyorum
Biliyorsun
Silahlılar sokaklara doluşuyorlar
Seni vuracaklar sanıyorum
Çünkü bütün caddeler
Bütün sokaklar
Her gün binlerce geçtiğindir
Bütün kapıları sen açıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!