Ne çareler tükettin
Şiirime ekmek banarak da büyüyebilirdin
Doymadın; yüreğime
Ki şiirim yüreğimdir
Yüreğim en ilkel canlıdır, sahiplenilmiş kara parçalarında
Sahiplenilmiş bütün kara parçaları bizimdir
Gelseydin yeni gelmiş bir filme iki bilet alırdık
Filmin yarısında çıkardık
Zaten ellerimiz o kadar yakınken filmden bir şey anlamazdık
Şehrin el ele tutuşma cesaretine erişemeden girmedik sokağını bırakmazdık
Kar yağardı üşürdük
Ele ele tutuşamazdık
En insan olmak ister
Etrafında daha çok insan ister
Bir el atmak ister
İki elini de esirger
Golgoth’ya hüküm giysen
Başındaki taca göz diker
Nasıl bu kadar güzel gelmeyebiliyorsun Şaryam
Gelmedikçe güzelleşiyorsun
O kadar güzelleşiyorsun ki
Maddi bir varlığa sahip olabileceğine inancım kalmıyor
Ancak yeryüzünde yer edinmeyen bu kadar gelmeyebilir diyorum
Sonra biraz daha gelme istiyorum
Sana çıkmayan yolu var mıdır gecenin
Büsbütün senden arınmış bir uyku hali
Hadi uykusuzluk olsun
Eksilecek misin sanki
Ben yokum bu gece
Yokum arkadaş yokum
Pek kimse şiir okumuyor artık
Biraz da bundandır bu kirli hesaplar
Bundandır insanların yaşamak için birbirini ezmesi
Gidenlerin dönmemesi bundandır
Mutluluk bir haziran gecesidir
Hüneri öylece tepemizde dikilmektir
Hasret toprağa yeni ekilmiş
Hasadı yılda üç yüz altmış beş
Altısı da bir haziran gecesidir
Burda anarşi hep kaybetmiştir
Aynı yerden kirlendik
Kirimiz birbirine karışıyor gittikçe kirleniyoruz
Bir telaşla silmeye çabalarken yayıyoruz
Gittikçe kirleniyoruz
Ağlıyoruz kirimizi söker atar belki
Ağlıyoruz yüzümüz çamurlaşıyor
Ceset ceset gömüyorum seni
Şafaktan tana dek hiç kimse oluyorum
Ama gece
Ceset ceset gömüyorum seni...
Bir linç girişimi oluyorum bazen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!