Muhittin Alaca Şiirleri - Şair Muhittin ...

Yaşam denen kilitli sandığı aç!
Sebildir sana sevgim, sebil.
Soluk düşlerine, lirik şiirler saç!
Sıradan biri değilim, senin için bil!

Düşledikçe nabzım, daha hızlı atar;

Çisil çisil yağarken yağmur,
Titrek damlalar vurur pencereme
Buğulu camlarda belirir siluetin;
Yağar haneme, halka halka nur.

İplik iplik yağarken yağmur,

Güzel günlerin aşkıyla yazdığım,
Tüm şiirleri ateşe veriyorum.
Karakış gecelerinde, yüreğe kazıdığım
Dizeler, artık şahitlik yapamayacak;
Yangının isini taşıyan yüreğime.
Kepenklerim zamansız indi;

Martılar kanat çırptığında,
Menekşeler mor mor açtığında,
Saba yeli tenine çarptığında,
Uyandır beni, hemen uyandır!

Dalga seslerini duymalıyım,

Senden sonra esti rüzgâr,
Yağdı yağmur.
Hem üşüdüm, hem ıslandım.
İsli sokak lambası gibi
İçten içe,
Hem ışıdım, hem paslandım.

Erguvan düşlerime yusufçuklar konar,
Saçaklarıma, güleç kırlangıçlar tüner;
Şiirlerime, tebessümlü muştular siner.
Her gece nağmesi ayrılık olan neyler!
İnleyen figanınız ne vakit diner?

Kapatma yüzüme tüm kapıları,
Hiç olmazsa, bir aralık bırak;
Soldurma içimdeki toy yaprakları,
Gülşenimde yeni açmıştı leylak;
Kapatma yüzüme tüm kapıları,
Titreyen düşlerime, olsun sığınak.

Heron’un kayıtlarına bakıyorum,
Hantepe’de olanlara kanım donuyor,
Yüreğim parçalanıyor ürperiyorum.
Bu kalbi, aklı olmayan makinenin bile,
Vicdanı sızlamıştır gördüklerine.

Vazgeçilmez sevdam, uğur böceğim,
Ömre bedel her gülüşün kelamın!
Geceleri açan kaktüs çiçeğim,
Uykumu aralar, içten selamın!
Çobanyıldızı gibi gönderimdesin,
Yüreğimin en harlı yerindesin.

Dingin bir ömrün gölgesinde,
Kırık düşlerle yosunlu duvarlara,
Yaslanıp bekledim seni.
Kaçırma gözlerini, özlemlerimden!
Kayıp yıllarımın salkım hüzünleri,
Ancak gözlerinin maviliğinde dağılır.