(Yet each man kills the thing he loves) Oscar Wilde
*
Herkes tarafından iyice duyula
Kimisi yapar bunu ters bir bakışla
Kimiyse dalkavuk övgülerle;
Korkaklar zehirli bir öpücükle
Ne parada ne varlıkta
Saadetse pek yakında
İki kalp bir atım uzakta;
Huzur dersen hemen yanında
Hazır bekler bir sunum ikramda
Sadece Öklid görmüştü en Güzel’i yalın
Güzel’den bir dem vuran herkes sussun
Hepsinin yüzü yere düşe dursun
Hele bir gönül açmalı içten içe bakıştan
Kafa yormalı hiçliğe ve hiçbir yere çıkıştan
Bırakın lak lak edip tıslasın kazlar
Zokayı yutmuş balıktım ben
Gözlerindeki mavide rehin
Dönemezdim denizlerime
Kalbimi bağışlamadan gözlerine
Endamına vurgun
Güneş battı karanlık sulara
Aysultan çıka gelir az sonra
Bir gecelik saltanat hakkına...
Yıldız dökümü sonsuzluk tavanında
Kendime dönük hiçlik aynasında
Yağmurun elleri kadar kalabalık adımlar
Yalnız hayaller gezdiren kaldırımlar,
Kumru tüneği saçak altında
İnceden bir keman ağlar
Yaslanıp çingene çocuğun yanık bağrına.
Aşk, her zaman kapısını çalabilirdi
Tanrı misafiri gibi
Ancak hiçbir zaman açılmazdı kalbi
Motel odası gibi.
Dolaşıyordu aylak aylak
Ayın arka yüzünde soyunan kadın
Yoksa sen bende olmayan mısın?
Gizemin doğum öncesi
Hayatın gizli bahçesi
Cennetin ve dünyanın,
Canım sıkılıyor canım!
Bunaltı bastı her yanım
Yağmur yağsa bari
Ağlar da açılırım belki.
Hani bugün arayacaktı?
Ölü yapraklar düşmekte
“Değişen dönektir” diyen üstüne
Bense değişirim döne düşüne
Eski yıldan alaz yeni yıl ateşimle.
Anlam topal kalır sade bilimden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!