Canımın içi özgürlük
Tütsülü hasretim
‘Hadi gidelim!’ dersin, bilirim!
Gideriz gitmeye de
İçim sızlar gene de
Sana aşktan yazdım ey felek!
Al avucuna közle kalbimi
Bandır aşk şerbetine
Yedir gönülden gönüle.
Kendime de aşktan yazdım amma
Tutulan eller
Tutuşan kalpler
Ve zıplayan hayaller
Artık benimle değiller
Beklemeye çok gerideler;
Kızarmış ütü gibi kalbimden
Sensizlik damarım çatlarken
Çıkıp da gelemedin
Şahane bir özlem içinden.
Güzel olsa da hani
Bir palyaço balığı varmış
Kavanoz dipli sularda
Kırmızı pelerin açarmış
Mavi düşler deryasına.
Gelince doğum gününde
Sormuş olsaydın
“Neden?” diye
Belki anlardın
Değmezdi küsmeye.
“Biricik aşkımsın!” desem
Sensizlik ayazı ayrılık ufkunda
Asılı kaldım kışlanmış bir umutta
Bir yılkı aşkı saldım kavruk kalbimden
Gönlüm korlanır da hasretinden
Buz kurusu tüterim için içimden…
Zengin züppenin yatından
El salladın bana dümenden
Ağzım açık kaldı ardından,
Hüzün çektim batık düşlerden
Çentik bir kalp çizdim umuda
Sensiz sularda ıssız ufkuma…
Hayat akıp gidiyor terleyen sularla
Tez yetişmeli gönül yüklü kervana;
Yaşanacaksa bir umut ileri
Sevda ellerine yürümeli
Her nereden geçmişsen ey sevgili
Bülbül yuvalı kırmızı gülden dikmeli...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!