“Aşkına bencilim” dedim
“Canın sağ olsun” deyip gittin
Bendeki can zaten sendin
Sen benden de bencil çıktın...
Sen gözlerimden çekildiğinde
Bir garip boşluk ezildi içimde
Çaresiz çırpına kaldım kuytularda
Karaya vuran balıktım sığ sularda.
Ne canlarım çıktı gitti de peşinden
Gönül kapından dönerken mahzun gözlerim
İçin içime göçen bir boşluk ezerim…
Hani saçlarımı okşayan ellerin!
Hani aşktan ballanan dillerin!
Yalnızlığın elleri çividen
Aşkın kimyası çözülürse
bilmem kaç santigrat altında,
Âşık olmak mümkünse
nefsine ayarlı bir dozda,
Arama beni elinde formülle!
Romantiğin tam ortası
Sevişme çarpıntım tuttu
Bencilin deli canlısıydım ben
Sense sadece masum pembeden;
Bekleme benden allı pullu özür
Şimşek gibi çaktın iki kara gözünden
Gafil çarpıldım aşkın yıldırım tözünden
Kaç zamandır kör bakarım senin yüzünden...
Bir kelebek kadar narinsin
Kalbimin sesine çarpsan düşeceksin
Ve sanki gözüme kaçan bir hayalsin!
Açsam gözlerimi
Utanıp kaçacaksın.
Akşamın kapıları dar
Oturmuş dantel yapar kadınlar
Darlık var dargınlık yok
Küslük var kırgınlık yok.
Sürüsüne bereket sokaklar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!