Muharrem Abut Şiirleri - Şair Muharrem Abut

Şu an her şey şu arkamda duran pencere gibi arkamdadır.
Yükseklerine tırmandığım dağlar;
Arkamdadır.
Gölgesinde oturduğum ağaçlar;
Arkamdadır.
Katedip mesafeler aştığım yollar;

Şimdi ne yana baksam sen varsın.
Ne yana baksam acı duruyor taptaze.
Dört yanım duvar, dört yanım beton.
Kısa zamanlara sığdırdığımız kırk yıllık sevda bitmiş,
Ya da sen bitti diyorsun kendini avutmak adına.
Lakin ben de eminim kendi adıma,

Fahri bir hayat yaşıyorum,
Yakınında olmadan yaşamın.
Ve uzağında mutluluğun.
Uçsuz bucaksız kırlar var,
Uzanıp gündüz güneşi,
Gece mehtabı seyretmek için.

Sen güzel gözlüm,
Sen yufka özlüm,
Sen benim nazlım,
Sen hasretimsin,

Bu gece yağmur yağsın,

Sensizliği öldürdüm sevdiğim,
Sensizlik yok artık bana.
Bulutların üzerinde dolaşıyorum.
Gündüz güneşi,
Gece mehtabı seyrediyor,
Şen kahkahalar atıyorum.

Yine sensizlik rüzgârı esiyor başımda,
Yine yalnızım.
Gecenin ala şafağında müjdeler bekliyorum,
Kulak kesilmiş sessizliği dinliyorum,
Hoyrat acılar yükseliyor içimden.
Elimde resmin var, yıllar önce çekilmiş,

Sen yaşamak kadar güzelsin aşkım.
Hani vardır ya.
Esir düşersin düşmana.
Şakağına tabancayı dayarlar.
Ölümle aranda bir milimetre bile mesafe yoktur.
Ve sonra hayatını bağışlarlar

Seni sensiz yaşamak:
Meğer başını alıp gitmek istemekmiş.
Bildiğin bütün yerlerden,
Bilmediğin bütün yerlere.
Yâda buralarda kalmaktansa,
Hafızanı yitirmeyi dilemek.

Ey beni benden eden dilber-i şahane:
Sen enginlerinde kuzuların meleştiği,
Eteklerinde kardelen çiçeklerinin açtığı,
Ve doruklarındaki koyaklarda,
Dört mevsim duvaklı bir gelin gibi,
Asil ve masumane, bembeyaz kar taneleri gizleyen;

Bahar geldi,
Kuzuların titrek sesleri arasında,
Leylekler aramıza dönüyor,
Umutlar yeşeriyor, ruhumun enginlerinde.

Bir melodi tırmalıyor kulaklarımı.