Biraz yorgunum sadece
Gökyüzü desen kapalı
Sözcükler de tatsız
İçimizde üşüyen bir geçmiş
Bir deniz kenarı yetecek belki de
Sıcak bir kahve
Yağmur yağsa
Sokağın en delisi ben olurum
Yavaş yavaş yorulurum çamurlu yollarda
Yere dökülen sesinde kaybolurum
Yağmur tanelerinin
Ağaçlar rahmetine açar avuçlarını
Ilık bir yağmurla çiselendi sessizlik
Daralan kaldırımlarla daraldı adımlar
Düzlüklerde telaşlandı yüreğimiz
Bir yerleri arıyordu insanlık
Sesin berrak yüreğin sakin
Yağmurun düşündürmediği
Biz yazmaya başlarken geçmişe sürüldük
Geleceği görmedi gözlerimiz
Gözlerimiz ufka dayandığı bir vakit
Islanırdı yeryüzü
Bizi anlayan çiçekler filizlenirdi
Toprakta yetişen ne varsa
Bu çalımlar
Kısrak gölgerin altında bitmemiş bir yaprak
Daha da derininde kılcal damarlar gurbet gibi
Bu derinlik
Anlaşılmaya güç
Yalnızlığa meyil
Sessizliğe davetiye
Bu derinlik en çok ta seninle…
Büyürdü yağmurlar gözümde
Benekli gölgeleri bırakırdı yapraklara.
Ağır aksak adımlar yürürdü,
Kaldırımlarda,
Küçük tekerlerin tıkırtıları.
Buruk bakışlar izlerken kalabalıkları,
Bugün erken kalkalım olur mu?
Selalarla uyanalım, selamlarla yol alalım.
Kahvaltımızı dışarda yaparız.
Çayımızın deminde olur sohbetimiz.
Kuşlar eşlik etsin sesimize.
Martılara simit atalım sahilde.
Bul beni kısık mumlarda
Bitik yollarda
Bir köşe başında bul
Öyle çaresiz ki
Dalıp kaldığım uzaklar
Bakınıp kaldığım nokta
-
Yaşar Tandoğan Karabulat
Tüm YorumlarBaşarılar, sevgili kardeşim.