Ökçesiyle basarken kardan adamlar
Gelinlik giyinmiş kış çiçeklerine
Kanatıyor bulutlar içini mahşerin rengiyle
Serpiyor hayat bulmuş umutlara yaşama sevincini
Bir sebebi var güzelliklerin
Gün rengiyle görünmezken gözlerde
Ustam!
Çatlamış ellerim oluyor,
Terlemiş hallerim,
İşime sadık oluyor da yüreğim,
İçimde olana neden sahip olamıyor.
Bütün mutluluklarımı sersem de önüne,
Sözlerinden üşür insan
İmgelerin yara açtığı ana geldiğinde
Ne vaatler idi aklı uçuk
Keşkelerle inandırdık hayallerimizi kendimize
Dudak arasındaydı umutlar
Bir umut demeyi öğretti aşk
Ve hiç solmadı geceye çalan mehtap
Sen misin hırsız
Bu hezeyan gövdemde çırpılan zamanı aldı
Kısık sesler de kesildi ardımdan
Kuşlar yakın uçar artık benliğime
Böcekler ilikler kefenli gömleğimi
Vakti geldi şafağın kızaran yüzüyle uyumaya
Vakti geldi yeni bir dünyaya uyanmaya
Bu hezeyan gövdemde çırpılan zamanı aldı
Kısık sesler de kesildi ardımdan
Kuşlar yakın uçar artık benliğime
Böcekler ilikler kefenli gömleğimi
Vakti geldi şafağın kızaran yüzüyle uyumaya
Vakti geldi yeni bir dünyaya uyanmaya
Boğuk bir kir ile kirlendi gözlerin
Sefaletin dizlerini yeryüzüyle birleştirdi
Acizliğin avuçlarında bir buse gibiydi
Gülümsedi beş vakit gökyüzüne
O gülüşler ile açılan kapılara tekmeler atıldı zamanla
Zamanla avuçlar çorak bir toprağın nadasıydı
Bir vedalı gibiyiz gözlerle
Kapalı kepenkler altında
Yeşili mavisi elası siyahı
Kalbin yavaş ritimleriyle
Kapamışız dünyaya hayatı
Uzaklar uzaklar!
Dağıtın bulanık göz yaşlarımı,
Kızıllığı tutmuş dağ yamaşlarının içine bırakın,
Ve ısıtın semaverde tutuşan derttaşımı.
Başarılar, sevgili kardeşim.