Ağır tebessümler
Cılga kahkahaları uyandırır uykusundan
Kalp hıçkırır göz yaşı dökülür
Sıradanlaşır insanın gözünde dünya
Sanat sanat sahibinde müşkül,
Göz görmeyi versin aynanın yüzünü.
Huşu Hak yolunda düşkün,
Çözmeyi versin kalbin özünü.
Acıları dumanaltı ciğerlerle paylaştınız
Biz ay kesiği gecelerde döktükte dizeleri
Hor gördünüz ikramımızı
Dumandan yoksun ciğerlerle
Milyon satan kafalarla dolandırdınız unuttuklarınızı
Biz bir yudum çayda duruldukta
Her insan geldi
Bana bir şiir verdi
Her şiir bir insanın derdi
Satırlar ne gizlersiniz içinizde
Ne izlersiniz tebessümle bizi
Yanakların kıvrak büklümlerinden
Yana eğik o masum sureti kaldır
Gözlerin şıpırtısından irkinen yüreği
Gülüşünle derin uykulardan uyandır
İçinde sıkıp cılkını çıkardığın canın
Bir suçu yok istesen umursuzca
Korkuların ötesinde bir mum ışığı
Karanlıklara göğüs geren bir yalnızlık
Kumruların ovuklardaki fısıltısı
Gökyüzünden düşen yağmur
Yağmalı bir rüzgar çarpıp pencerelere
Geri dönüyorken kayıp şehirlere
Duvarlardan ses mi var
Kapımı o çalan telaşlı
Çatıda hızlıca vurulan tıkırtılar
Hırsız mı yoksa dilenci
Rahmeti pencerelerden sızan
Toptan gülleden yabancılar
Yollar yorgun kıldı cüssemi
Çekildi tozları yüzümdeki çizgilerden
Gök ve yerin arasında daralan ruhum
Bir an çekindi ölüme gülümsemekten
…
Birikmiş çizikler var benden arda kalan
Yakasız gömlekler
Darboğaz bir hayatın içinde
Sisli bir yolculuğu bekler
Saatin sinsi tik takları
Ve eriyen mumlar eşliğinde
Çizilir benim hayat hikayem
Büyüme umutlarım sen hep küçük kal olur mu
Sönecek lambayı umut et odanda ve söndür
Açılacak kapıları umut et ve açtır
Kırılacak bir dileğin olmasın mesela
Yetişebileceğin bir yürek umudun olsun
Sev sevin sevil ama olma Hak'tan daha düşkün
Başarılar, sevgili kardeşim.