Mete Özdikici Şiirleri - Şair Mete Özdikici

Mete Özdikici

Konuşmak, hatta düşünmek yasaktır OHAL'de.
Düşünmeyecek, konuşmayacağız o halde.
Ağzımı açar isem namerdim, oh alayım!
Korkum; cezayı basarlar mukteza-i hâlde.

Devamını Oku
Mete Özdikici

Biri düşünen taş
Diğeri konuşan baş
Düşünen asıl o taş
Benimki onun yanında kuru bir baş
Başa akıl, taşa tevekkül gerekmez
Heykele de imam-ı mübin gerekmez

Devamını Oku
Mete Özdikici

Hocalar hocalar büyükçe hocalar
Ad önü ünvan büyüdükçe hocalar
Tiyatroda sinemada boşaldıkça localar
Yaşı geçgin kızlar dul kadınlar
Bekler kocalar

Devamını Oku
Mete Özdikici

Hukuk evrensel bir normdur...
Siyaseten veya idareten bozar ve eğersek, bu sefer egemen bir şahsın veya herhangi bir cemaatin borazanı ve sopası haline gelir ki; bu vaziyet bir millet ve devlet için acınası haldir.

Devamını Oku
Mete Özdikici

Benim diyen ruhsuzlar
Bendim diye ruh sızlar

Varım diyen kalpsizler
Vardım diye kalp sızlar

Devamını Oku
Mete Özdikici

Yaradan'a itaat...
Yaratılana iltifat...

Devamını Oku
Mete Özdikici

Eyle şen göründüğüme bakmayın

Vurgunam a dostlar vurulmuşam men
Durgunam a dostlar durulmuşam men
Unutmuşam a dostlar unutulmuşam men
Dargınam a dostlar darılmışam men

Devamını Oku
Mete Özdikici

İnançları var olan mesuduz der
İtikadı olmayan bahtsızız der
O halde sorduk: Eleminiz niye?
Dediler ki: Ah! Tuttu bizi keder

Devam ettik: Neden haliniz beter?

Devamını Oku
Mete Özdikici

Dostluklar doğumla başlar
Isınır kalbler zamanla
Gelişir geçtikçe yıllar
Serpilir inan imanla

Arada varsa soğukluk

Devamını Oku
Mete Özdikici

Mal canın yongasıdır açıkta kalmaya gör
Merdinden nâmerdine el âlem sökün eyler

Hepsinden vahşi insanı kurnaz olmaya gör
Korkusundan tilki de çakal da sükûn eyler

Devamını Oku