Mete Özdikici Şiirleri - Şair Mete Özdikici

Mete Özdikici

Gözümü açtım açalı
Dünyayı bildim bileli
Aradan geçti bir ömür
Sanki bir an geçmiş gibi

Ömür bir dolaba binmiş

Devamını Oku
Mete Özdikici

Ölümün o korkunç soğukluğu karşısında,
insanoğlunu hayatın gerçekleri veya hülyaları değil de
hayallerin ve boş inanların yalancı sıcaklığının avutabilmesi
ne garip! ..

Devamını Oku
Mete Özdikici

Ey ahu! Aşkı sundun, ağu oldu.
Ey maşuk! Umman saldın, katre oldu.

Ey peder! Dölü verdin, cenin oldu.
Ey ümmu! Doğuverdin, canın oldu.

Devamını Oku
Mete Özdikici

Bir gün gelmezsem yanına
Arama beni boşuna
Çok uzaklara giderim
Gitmezse bile hoşuna

Kalsan seni tek başına

Devamını Oku
Mete Özdikici

Kainatta tesadüfe ve israfa yer yoktur.

Menfaatlerin ilkelere değil de
ilkelerin menfaatlere feda edildiği bir durumda kaybeden ilkeler olacaktır.

Paranın girdiği kafaya ilim girmez.

Devamını Oku
Mete Özdikici

Toprağın rengi kızıl
Evin duvarı kızıl
Pencereden uzanır bir gövde
Başı kızıl
Gelinin duvağı kızıl

Devamını Oku
Mete Özdikici

Sen gülünce güller açar yüzünde kızım
Sana sevgim zirvede şefkatim dorukta
Sen gelince eller kaçar hüzünle kızım
Sana hasretim derinde nefretim yok da

Devamını Oku
Mete Özdikici

Ey bu yolun azad kabul etmez köleleri
Geri kalmak yok hep önde ol daim ileri
Ey şu yolun azad kabul etmez böyleleri
Öne gitmek yok hep ardda ol daima geri

Devamını Oku
Mete Özdikici

İlâhî kudret karşısında
bütün beşerî kuvvetler
zevâle mahkûmdur.

Devamını Oku
Mete Özdikici

İmlâ düzeltmeleri mânânın yanında hiç kalır
Anlamsız bir sözcük kelimenin yanında piç kalır

Devamını Oku