Mete Özdikici Şiirleri - Şair Mete Özdikici

Dolaştım memleketin her köşe bucağını
Görmedim ana şefkatinden pek sıcağını
Sinmişken sinesine bir yârin kucağını
Yüreğinde hissedersin saplı bıçağını

Geda bey olmuş, bey geda
Nevrin döner; nevrim döner

Ayak baş olmuş, baş ayak
Başın ağrır; başım ağrır

Yurdunu sevenler sayıca azdı
Vatan düşmanı onun için azdı

Karlı dağların zirvesinde gezdi
Kış için vakit erken henüz güzdü

Alabildiğince demokrat
Olabildiğince serbest

Duyabildiğince nağme
Çıkarabildiğince nahme

Cemadat sende kan olur
Nebatat sende can olur
Hayvanat sende et olur

Cin sende nefis olur
Şeytan sende ruh bulur

Benim kârımdır deme
Başkasına kâr olur

Benim yârimdir deme
Namussuza yâr olur

Şemsdeyim, nar olup duruyorum.
Mahdayım, nur olup duruyorum.

Bahrdayım, durulup duruyorum.
Behrdeyim, dürülüp duruyorum.

Hani dün biri efendi idi diğeri geda
Gedanın ayağı imdi efendinin ağzında

Türaptan tabağı çanağı yalardı dudağı
Toz kondurmazken şimdi topraktan şişmiş yanağı

Er kişi:
Her kişi değil,
Hür kişi olmalı...

Er kişi:
Bir kişi değil,

Dün bekârdın bugün evli
Dün evsizdin bugün evli
Dün hor idin bugün sevimli
Dün geçimsiz idin bugün geçimli