Mete Özdikici Şiirleri - Şair Mete Özdikici

Mete Özdikici

Siyaset üç kelime:
Yarıştır...
Karıştır...
Barıştır...

Politika üç kelime:

Devamını Oku
Mete Özdikici

Felsefenin isteyip de ulaşabildiği son nokta, dinin ilk insana bıraktığı ilk noktadan daha aşağıda.

İki nokta üst üste:
Birisi dine,
diğeri felsefeye ait;
izahat ise ortak!

Devamını Oku
Mete Özdikici

Fıtratın fıtratımdır; fıtratım ise fıtratın.
Yok aslında birbirinden farkımız, ol hilkatin.

Devamını Oku
Mete Özdikici

Gayıptan geldi garip
Bura han mıdır desem?
Gayıba gider garip
İstasyon mudur desem?

Ne için geldi, niye

Devamını Oku
Mete Özdikici

Doğmak mı? Ağlamaklı masum bir sabî gibi.

Yemek mi? Bütün ekini yutan alev gibi.
İçmek mi? Tüm nehirleri çeken deniz gibi.

Uyumak mı? Kış uykusu gibi, ölüm gibi.

Devamını Oku
Mete Özdikici

Ev bir gönül binasıdır:
Temeli sevgi;
Duvarı saygı;
Çatısı güvendir.
Kapısı ve penceresi sağlam olmalı!
Kapı bir kere açılır.

Devamını Oku
Mete Özdikici

Beğenmek; baş parmak yukarda, diğerleri yumuk.
Beğen, yorum yap, paylaş! Ne seçtinse bu iş yamuk!

Devamını Oku
Mete Özdikici

Zaman sel gibi akıyor
Mevcudat şaşmış bakıyor
Geçmiş gönüller yakıyor
Bülbüller hüzün şakıyor

İnsan his, kalb ve akılla

Devamını Oku
Mete Özdikici

En güzel şiir henüz yazılmayandır
En güzel an henüz yaşanmayandır
En güzel anı daha hatırlanmayandır
Güzeli bekle güzelim birlikte

En güzel sevgili henüz olmayandır

Devamını Oku
Mete Özdikici

Kalacaksa sonunda elde avuçta bir kuyruk;
Ne olacakmış ki kalsak başımıza bir buyruk?

O'ndan gelmişse ne gam! Baş üstüne her bir buyruk.
“Buyruğum buyruğudur” diyenlere gönlüm buruk.

Devamını Oku