Ne güzel yaşıyorum ben sizi
Çektikçe bir deniz gibi sizi içime
Çocuklarım,evlatlarım
Canımın ta yarısı gibi
Seviyorum sizi
Şiir yüreğinizden
Vakit sağır bir çocuktu...
Ocak, ağlardı beşiğinde,
Şubat'ın ninnisi uzaktı ona.
Vakit dilsiz bir çocuktu.
Sustu Mart; ayazlı gecesinden kalkamadı,
Üşüdü ve düştü ölümün sevgisine.
Size anlatabilirmiyim benim gözümden bir günü?
Safran sarısından yoksun boş evlerin istiridyeye yüz sürmüş duvarlarından resimler çekti gözlerim,
derken,
gecekondu mahallesinin sonlarına doğru gelmişim
kelepir bir ev irişti gözüme.
Bir şeylere kızgın gibiyim bu gece,
Sanki sessizliğime gebe gibi,
Çığlıklarımı tutar gibiyim,
Bilmem neden sessizim siz gibi?
İçki içer gibi aylaklaşma derdindeyim,
Ayılmak gibi kavgalarımda yok hani,
Evime Türkiye geliyor,
Bazen Avrupa,
Bazen Asya,
Bazen Afrika...
Bugün Eyüpsultan'da bir dal tuttum
Adına Süheyla, diyordu
Bana göre ise o bir eirikti
Yeşildi ve canlıydı
Bir gül gibi, kokuyordu
Hiç bir şey olup bitmese
Başlangıçtan ve sona
Doğmasa içimdeki sancılar
Gelse bahar havası
Başucuma sardunya
Gözlerindeki yakın ve uzak cennete dokunuyorum
Rüzgar başını bir yana çeviriyor,
Tıpkı bir annenin
Omuzuna ağır ve yorgun düşlerini yüklediği an gibi
Eşsiz bir samanyoluna ulaşırcasına
Uzaklaşıyorsun o an için.
Gözlerin,onlar tıpkı bir çiğ damlasını andırıyor
Berraklaşıyor ve aniden kayboluyorsun;
Ruhun kayıp giderken sensizleşiyorum.
Tüm yeşil çayırlarım göz yaşı döküyor ardın sıra.
Ender ziyaret ettiğim o ülkem, geliyor
Ve yerleşiyor yerine,
Acı ve tatlı
Yerleşiyor.
Tüm yel değirmenleri çıldırıyor!
Belliki onlarda ağlayışıma eşlik ediyor,
Hep bir ağızdan şarkılar,ilahiler söylüyoruz
Gidişine..
Ve dikenli böğürtlenlerin kokusu
Boş yeşil vadiye yerleşiyor
O an,ne mi oluyor?
Çocukluğumu yakınlaştırıyor,
Sanki tüm bedenim
Çoğlarak bir film şeridinin içine sıkışmış,
Kuşlar özgür olmalı,
Ülkem özgür,
Rular özgür,
Ve hiç bir beden sürgünleşmemli,
Anılar hiç bir zaman hazan yaprağının
Acı istilasına uğramamalı.
Çocukluğumu çıkarıyorum oracıktan,
Köprücük kemiklerim canımı yakıyor
Sanki bana ait değillermişcesine,
Un ufaklaşıyorum;
Sanki karanlığa benden önce gitmişler gibi
Yorgun ve ıslağım,
Artık gitmek istiyorum,
Mavi ülkemin gün batımına.
Şair Meral&Meri
25/06/2012/
"Annelerin annelik yapamadığı ve çocukların çocuk kalamadığı yerdi Suriye! "
Sal içindeki yakamozları denizlere
Uyuyan herkes uyansın,sarılsın tüm yalnızlıklar
Yeryüzünde dikensiz ve acısız
Alın yazıları kara bağlamasın
Yalnız analar ağlıyor sanılmasın ölüler ardından
Az buz değildir ölüme gidilen yol,öyle uzunda değil hani
kahırede buyumek hakkınde sorularım var ıznınızden