Melek Dalgıç Şiirleri - Şair Melek Dalgıç

Gece mi kara gözlerin mi
Düştüğünden beri
Düşlerim mi daha
Hangi kıyının sahilisin
Daha kaç yüreğin hançeri
Yada bir durağın kavuşumu

Geceler kırgınsa
Gündüze
Yokluğuna alışacak kadar
Yalnız bırakmışsındır
Hayatta her şeyin
Bir bitişi olduğu gibi

Sana yüreğimden
Haberler gönderiyorum
İsterdim ki seni sevince boğsun
Eskiden senin şehrin kış olsa
Benim ellerim üşür
Şiirler dökülürken beyaz kağıda

Bir hiçlik senden
Geriye kalan
Irak yollar gibi
Uzadıkça uzayan
Mevsimleri mi
Atladık biz

Sen gelince aklıma
Çocuk oluyorum
Gülüyor gözlerim
Geçince diyarına
Kadın oluyorum
Tutuşuyor yüreğim

Bir erguvan
Mevsimi daha geçerken
Saatler altıyı gösterir
İş çıkışı sağanak yağmura
Aldırmadan bekleyen
Ellerin ayaz

Duygusuzlaşıyor muyum
Neden anılar
Acıtmıyor kırıldığı yerden
Hayatımın bütün alanlarından
Çıkarıyorum seni
Hayallerim mi silikleşiyor

İyi gelmiyor
Bana buralar yokluğunda
Varlığını hatırlatan durumlar
İyileştirmiyor zaman
Ah bir sızı ki içimi sızlatan
Öteledim gelmesin

Bazı hissi sevgi
Sanırsın da
Zamana karşı uçunca
Anlarsın ki
Bir sığınma
Ukteler de kalmaz içinde

Zaman sarkaç içerisinde
Düşüme sordum da
Çok şey değişiyor
Bir ara çığırından çıkan
Sevgin bile
Dut yemiş bülbüle dönüşüyor