Melek Dalgıç Şiirleri - Şair Melek Dalgıç

Sandım ki en güzel şiirler
Kalbimin sıvalarından
Senin için dökülürdü
En çokta kırılmışlıklar yaşattın
En az güldürdün
En çokta ağlattın

Kalbimin kapısı kırıldı
Rüzgar alıyor
İçerisi boşalıyor
Oysa tutunabilmeliydi
Çiçeklerin kökleri
Kökleriyle birlikte uçuyor

Ah bu ekim yağmurları
Saçaklara saklanmış
Sokak lambası eşliğinde
Hüzün damlatıyor
Ilık bir melodiden
Bense ıslanmaya meyilli

Dünden bu güne
Baktım da ne çok
Şey değişmiş
Ömür gitmiş
Zaman geçmiş
Sevgi bitmiş

Keşke diyeceğim
Bir şey yapmadım
Ama keşke yeniden
Çocuk olabilseydim
Diyerek imkansıza ağladım
Bu gün çocuk olsam

Eylül sürgünleri
Dem vururken geceye
Artık geçmiyor
Kalbim aklımın önüne
Bir başkada esse rüzgar
Sarı yaprak

Gündüzü geceye sararken
Makara misali
Zaman kuzguncuk
Gün erdiyse gecenin sırrına
Affet
Sende sol yanına aldırma

Şöyle bir sevdiğinden başlayalım da
Söylediğine kadar
Hepsi yalan
Aklım değil de kalbim kanan
Masalsı düşlerinde
Yıkıldı üzerime

Köhne akşamların
Ufkunda çiçekler açmış
Bana ne çünkü sen yoksun
Kokun gelse de ıtırlardan
Yokluğundur acıtan
Ah bu zamansız bölmelerin

Çoban ağacın altında
Tüm gün oturur
Bir koyuna
Masal anlatır dururmuş
Koyunda kendini
Dinler bulurmuş