Mehmet Taş Şiirleri - Şair Mehmet Taş

Eskisi gibi değilim şimdi
Sancısı dindi gönlümün
Lav söndü kar yağdı dağlarıma
Sukutu seçtim bilesin…

Artık içli şiirler yazmıyorum

Sana Bingöl dağlarından selam getirdim
Kılnazik tepesinden elem
Göynük suyundan acı getirdim yudum yudum.
Burası Hacıçayır köyü öğretmenim,
Ben Kayalar’ın Hasan’ın Ali,
Küçük kardeşime yüklüyken

saat on yedi kırk beş
Kanlıca şehir hattı vapuru
hava serin
gün yorgun
hafif bir lodos yalıyor suları
annesinin avuçlarında

Bir yaralı kuş titrer yüreğimin başında
Gülümseyen hayalin asılır gözlerime
Esrik sayıklamalar sararken karanlığı
Sensizliğin türküsü söylenir bulutlarda
Kayan bir yıldız gibi boşlukta kaybolurum.

Sevmeseydim seni
Bilmeyecektim hayatın sızılarını
Sevinçlerini.
Gözlerimde ki yaş
Öylesine yitik olacaktı manadan
Öylesine durgun

Bırak dudaklarımda asılı kalsın tebessümlerim
Zamanlı zamansız sevinçlerimde
Hazan değmiş goncaya döndü umutlarım...
Gümüş tepside sunulmadı hayat
Ben sevdalarımı da
Hüzünlerimi de bir başıma yaşadım..

Su yüce daglardan esen rüzgarlar
Bana türkü söyler Türkü anlatir
Bozkirlar,ovalar,serin yaylalar
Bana türkü söyler Türk’ü anlatir

Davullar çalinir kösler vurulur

Yıldızlı semaya dalınca gözler
Kurulan hayaller vuslat üz redir
Ne bir ses duyulur ne de bir soluk
Anlatacak her şey yalnız özdedir
Can ile göz göze gelinir o an
Yıldızlı semaya dalıca gözler

Ve aşk
Büyüdü
Şarap rengi dünyasında ötelerin.
Yelken açtı gönüller sonsuzluğa
Bir sen vardın, bir de sen.
Sürgün edilen ruhum

Ve yemin olsun Harran’ın sonsuzluğuna

Nemrut’ da doğan güne

Ateşinden kurtulan İbrahim’in