Mehmet Taş Şiirleri - Şair Mehmet Taş

Almıla’ya mektup 3

Saat yorgun tik taklarıyla geçti gece yarısını
Son sigaram da kül oldu çoktan.
Ey gündüzlere sığmayan efkârım
Geceler nasıl da dopdolu senle.

Geceye bir cemre düştü Almıla
Yeniden yeşerir bütün umutlar
Yıldızlar söylerken şarkılarını
Sularda dans eder yakamozlar da
Almıla aklımda gülüşün kalır..

Bugün bir gariplik çöktü geceye
Yıldızlar kaçtıkça kaçıyor benden
Dağların ardında sessiz bir çığlık
Ceyhan gözyaşını sağıyor neden…

Sen sustun diye mi yıldızlar öksüz

Ben hiç böyle olmamıştım Almıla
Hiç böyle olmamıştım
Rüyalarıma giriyor benzi uçuk çocuklar
Siliniyor tebessümleri bir bir
Kan sızıyor gülüşlerinden.
Çocuklar bende ölüyor Almıla

. BEDDUA 1
Bana sadece hasret şiirleri yazmak kaldı dünlerden
Bir koca şehrin kaldırımlarına kahretmek
Giden bir trenin ardında gözyaşı
Bir geminin güvertesine karşı, mendil sallamak kaldı.
Ne yaptımsa barışamadım kaderimle

İtiraf ediyorum
Ben bir çete üyesiyim
Kalemim ben ve düşüncelerim
Üçlü bir çete bizimkisi
Kim ki sevgisiz yürek taşır
Kim ki damarında nefret dolaşır

Gün doğdu
Çekildi karanlıklar kuytu köşelerine.
Kuşlarda bir sevinç bir sevinç
Konup konup uçuyor dal uçlarına…
Kavuştuk şükür yeni bir güne
Haydi bismillah…

Geriye dönemem haberin olsun
Yollarına düştüm haberin var mı
Heybeme bir lokma ekmek koyarak
Aramaya çıktım haberin var mı

Üryan geldim bu dünyada malım yok

Hani asılı kalır ya son yaprak dalda
Hani bir fırça darbesinde silinir her şey
Sonra yeniden başlar boyamaya ressam tuvali
Yeniden can bulur ya
Kendince düşlediği dünyada
Kendince olmasını istediği yeni bir hayat

Sen uzanmış koynuna uyuyorken gecenin
Ben kanayan gönlüme merhemdir diye
Yıldızlardan ışıklar sağıyordum.
Karanlıktı soğuktu
Rüzgar tokat gibi vuruyordu
Kaldırımlarda eskiyen gölgelerde bir medet umuyordum