Mehmet Taş Şiirleri - Şair Mehmet Taş

Gönlüm
Kanadına asılmıştı mavi bir uçurtmanın
Gökyüzü maviydi
Bulutlar mavi
Yağmur yağmurdu mavi gözlerin
Ayaz vurgunu gecelerin

Gördün mü gökyüzünün kızıla boyandığını. Suların alev alev yandığını. Bütün köprülerin yıkılıp, bütün gemilerin battığına şahit oldun mu? Bir iç çekiş de çaresizliğine yenik düşen kuşların kanat çırpışlarını, martıların kuruyan denizlere nasıl hasret kaldığını ve gönüllerin deprem sonrası sefaletini hiç gördün mü?
Geceler boyu soğuk duvarların ses vermesini bekledin mi? Pencerenden süzülen ayın solgun ışıltılarında, ağırlaşan göz kapaklarına inat, kabusa dönmemesi içim rüyaların, uykusuzluğa katlandın mı?
Hiç gecenin sessizliğinde kalp atışlarını dinledin mi? Susuzluktan çatlayan dudaklarında, solgun kalmış son tebessümün izi silinmesin diye, yanmaya razı olup da, seyrettin mi berraklığını bir bardak suyun? Islandın mı sağanak yağmurunda hayallerinin.?
Şimdi tut ellerimden. Sonsuzluğuna sevdaların birlikte kanat açalım. Geçit vermez yüceliklerinde dağların çiçekler toplayalım. Bir çoban çeşmesi tefekküründe umut olalım yalnızlığına yolcuların, susuzluklarında bir damla su olalım. Bulutlarda sevda taşıyalım sevdayı bilmeyen yetim kalmış ruhlara. Sağanak olup sevgi sevgi yağalım çöllere ki; vahalar çöller boyu yeşersin.
Sen; açlığında kahrolmuş ruha ekmeksin.
Sen; susuzluğunda can çekişen damarlarda kan.

Martılar suskun deniz uykulu
Yorgun balıkçılar hülyaya dalmış
Buradan kaç garip geçti sevdalı
Tahta bir masada gözyaşı kalmış

Sorsam söyler misin ihtiyar çaycı

Haydi, bre tamburi Kemal
Çal geçmiş günleri geri getirecek bir parça
Bahçesinde beyaz leylaklar açan
Mavi boyalı evin
Ceyhan’a bakan balkonunda
Her gece mehtabı seyreden Gülizar’ın

Bilseydim ki yer yoktu bana senin dünyanda
Yeşeren umutlarla sabahı beklemezdim
Pembe düşler kurak karanlık gecelerde
Ağaran şafaklara hiç umut bağlamazdım

Bir lokmacık sevgiydi senden tüm beklediğim

Çatlak dudaklarım arzuya hasret
Öp beni
Öp beni yeniden yeşersin umudum.
Kıraç topraklar kadar hasretim suya
Öp beni
Öp beni,kansın arzuya dudaklarım.

Nereye gitsem
Arkamdan gelir
Sürükler ayaklarını
Gölgelerimin gezindiği kaldırımlarda.
Nefesini
Hep ensemde hissederim.

Kalmadı hevesim dünya malında
Bütün bir âlemi versen ne yazar
Her şeyi götürdün burdan giderken
Bundan sonra geri dönsen ne yazar.

Bir damla su olsan sevda çölünde

Kendi gölgesinden korkan bir deli
Kendini beğenmiş bir serseriydim
Kendimle kavgalı, kendimle küskün
Hesaba sığmayan garip biriydim..

Karanlıklara Sevdam
Vurgunluğumdandır Kömür Karası Gözlerine



Şafak sökmeden başlar yüreğimdeki sancı