Mehmet Şahan Şiirleri - Şair Mehmet Şahan

Mehmet Şahan

Hiç kimse kimsede kusur aramaz,
Kişi, kim olduğun; haddini bilse!
Her şeyi bilse, ki; kusur bulamaz,
Varlık sebebini, kendini bilse!

Zerre-i an bile unutma Şahan!

Devamını Oku
Mehmet Şahan

Yandan çarklı beyim, dayı cakalım,
Burnu havalarda olan utansın! ..
Her şeyi tozpembe göster bakalım,
Havada uçuşan YALAN utansın! ..

Bela gelmez imiş Hak yazmayınca,

Devamını Oku
Mehmet Şahan

Yeter artık kumdan çıkar başını,
İyi bak çevrene, orda neler var.
Gözlerden durmadan akan yaşını,
İçine akıtıp, yutan kimler var.

Körpecik yavrular tir, tir titrerken,

Devamını Oku
Mehmet Şahan

“Her geriye döndüğümde gördüğüm,
Kendimden başkası bana kördüğüm! ”

Selamı bir başka sözü bir başka,
Sonda değişiyor önde gördüğüm!
Kelamı bir başka özü bir başka,

Devamını Oku
Mehmet Şahan

Kim demiş ki bağımsızdır hür dünya,
Kara bağ’da mezalimi gör dünya,
Hocalı’da masum kanlar akarken,
Vicdan varsa hesabını ver dünya,
Aç gözünü, açta seyret kör dünya!
Soykırımı yapan kimmiş gör dünya!

Devamını Oku
Mehmet Şahan

Barıştan söz eden aklıevvelim,
Kimle savaştın ki barış yapasın?
Hangi devlet ise bizde bilelim,
Kimle savaştın ki barış yapasın?

Yarış, yarışanla; tos ile olur!

Devamını Oku
Mehmet Şahan

“Akşamdan şafağı söktü sanmayın!
Bozkurdun sabrını korktu sanmayın! ”

Haddinizi bilin cehalet ehli,
Bozkurdun sabrını korktu sanmayın!
Dar eder sizlere ovayı, şehri

Devamını Oku
Mehmet Şahan

Öyle böyle değil, özü bulmuşum,
Yeniden aslıma koşar gibiyim…
Özümde, sözümde Yunus olmuşum,
Dostlukta ummana koşar gibiyim…

Musul’da, Kerkük’te canlarım ağlar,

Devamını Oku
Mehmet Şahan

Kör olmuş insanlar, görmüyor gözler,
Hep aynı yalanlar, hep aynı sözler,
Maskeler düşse de kızarmaz yüzler,
Utanıp arlanmaz, kendini bilmez,
Ata’nın adını kimseye vermez! ..

Devamını Oku
Mehmet Şahan

Soma yasta ben yastayım,
Öz avunsa, göz ağlıyor…
Demese de ten hastayım,
Göz yalansa, öz ağlıyor…
Sobalarda köz ağlıyor…

Devamını Oku