İnsan olmak kolay mı? Evet, der kime sorsan!
Su-i zandan kurtulmaz, yine de hayra yorsan!
Bir bardak tuzlu suda kopartır velveleyi,
Ben insanım demekle, insan olmuyor insan!
İki süslü söz ile kelam ehli olunmaz,
Gönlümdeki ilamı tebliğ ile bitirip,
Kalbimdeki selamı insanlığa yetirip!
Üç, beş cümle kelamı bir araya getirip,
Ben ki beşer, sıradan; söylerse ilim söyler!
Lütfederse Yaradan, ben değil dilim söyler!
Cennet âlâ emelinse,
Dön yüzünü Hakk’a yönel…
Salih amel işledinse,
Gör güzünü Hakk’a yönel…
Kul kalbini yokluyor Hak
İlletten batağa batmışsa ismin,
Toprak at üstüne, kokmasın bari...
Zilletten yatağa yatmışsa cismin,
Toprak at üstüne, kokmasın bari...
Kattıysa ellerin her bir revayı,
İster bey ol, ister paşa,
Ne yaşarsan akil yaşa!
Başını vurmadan taşa,
Bil insanı, bilsin seni,
İnsan gibi görsün seni!
Canları can bilen Ozan Gardaşım,
Yanmaz mı yürekler, biz de insanız…
Derdimle dertlenip oldun sırdaşım,
Görmez mi gözümüz, biz de insanız…
Bilmezsek bunları, sözde insanız!
Üşenmeden tut elimi,
Her günümüz bayram olsun!
Tut ki yaslayım belimi,
Her günümüz bayram olsun!
Koparma bin yıllık bağı,
Arif olup anlarsan,
İşte sözün özüdür!
Görmek için bakarsan,
Gören gönül gözüdür!
Gözlere düşmüş hazan,
Şu üç temelden oluşur “ilim” denen hazine,
Zikir, şükür ve sabır’dır; bir arada bulunsun!
Her kim bunlarla buluşur, katar ise tez’ine
Aslında âlim onlardır, bundan emin olunsun!
Zikreden dil, şükreden kalp, sabreden beden olsun!
Allah’a kul olmak varken, kahreden neden olsun?
Keldani, Güldani toplanıp gelmiş,
Gerdani, Zerdali selamı vermiş,
Kirmani dostlara bakın ne dermiş?
“İnsanım, insana muhabbetim var! ”
Her türlü selamın başımın tacı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!