Mehmet Nacar Şiirleri - Şair Mehmet Nacar

Sarhoşsun güzelim, gençlikten sarhoş,
Yıllanmış şarabım gönül şişende.
Doldurup içmezsin, kadehin bomboş,
Herkes içmediğin şarap peşinde.

Bu gönül masası, meyhane değil,

Kiminle konuşsan söylerdin bana.
Artık tek kelime söylemez oldun.
Canından ziyade severdin ama,
Gönlünü benimle eğlemez oldun.

Sohbetin uzakta kimlerle sürer?

Yüreğimi yatırır gönlünün sunağına,
Bıçağımı bilerim, yanımda sen olursan.
Hırsızlık şeref derim, şu feleğin bağına,
Dalarak gün çalarım, yanımda sen olursan.

Sarılırım delilik ilminin iplerine,

Söyle ey peri kızı, söyle nedir niyetin?
Kalbimdeki yaralar göz izlerin değil mi?
Hizmetinde yaşlandım bitmedi şikâyetin,
Bahtımdaki karalar naz izlerin değil mi?

Muhabbetin kitabı kalbimde anayasa,

İstersen ömrünce sabrımı sına,
Dansına uyacak insan değilim.
Toprağı gül kokan ilkbaharına,
Yağmurlar yağdıran nisan değilim.

Dimdik olduğumu kaç kere dedim,

Attın zaman hücresine, maziyi diktin başıma,
Gönlümü bir yaralı kuş, yüreğimi kanat ettin.
Hüzün saldın her günüme, hasret sardın her düşüme,
Ben sevdayı öğretirken, kahretmeyi sanat ettin.

Bahtımdan tek dileğimsin, ömre umut meleğimsin,

Tebessümün vardı, dillere destan,
Onunla süslendi hayaller, düşler.
Kadrini bilmeden, seni bir zaman,
Hüzzam makamında bestelemişler.

Kimisi petekten balını almış,

Tövbekâr olmuştum, inadım inat,
Diyerek yaşarken sana yenildim.
Duygu kumaşından taktığım kanat,
Yırtılıp düşerken sana yenildim.

Sızlayıp kanayan derin yarama,

Bir nisan günüydü ilk görüşmemiz,
Çiçekler gülümser, kuşlar öterdi.
Göz göze bakarak aşka düşmemiz,
Ömrümüz boyunca bize yeterdi.

Kumlarda izimiz gezdik el ele,

Sol yanıma kirpiğinle açtığın,
Yaraların izlerine kızmadım.
Habersizce uzaklara kaçtığın,
Yollardaki tozlarına kızmadım.

Bakışıyla kalbe güneş doğduran,