Mehmet Nacar Şiirleri - Şair Mehmet Nacar

Bunca fedakâr olma, beni mahcup edersin,
Sadece sevdin diye yüreğimde minnet var.
Düşlerimde muhabbet, hayatımda kadersin,
Kalbimde senin için sevda güllü cennet var.

Tebessümle bitirdin tükenmez isyanımı,

Hüzünlü halini gördüğüm zaman,
Karlarla örtülü çatı gibisin.
Çektiğin azabı sorduğum zaman,
Bulutu kızaran batı gibisin.

Başında bulutlar elem çiledi,

Biz böyle değildik, dünden öncesi,
Duygu melteminde gülü beklerdik.
Sevda denizinin siyah incisi,
Gönül çiçeğinde kelebeklerdik.

Kirpikten süzülüp, yanaktan yurda,

Ormanı dağlara sakal ekmişsin,
İçinde mutludur kuşlar böcekler.
Otların içine güller dikmişsin,
Gazelhan bülbülün yolunu bekler.

Beş ayrı rengi var elmanın bile,

Dağ ceylanı gibisin, peşin sıra koşarken,
Sevdanın yamacında çok yoruldum deli kız.
Hasretin zindanında mutluluğu boşarken,
Gönlümün sarayında seni buldum deli kız.

Bazen uysal bir melek, bazen deli dolusun,

Yıldızlar otağına taht kurmuş bir eceye,
Aşk tahtını sevdama kur demek mümkün müdür?
Haleli dolunaydır, ışık salar geceye,
Ondan başka birine yar demek mümkün müdür?

Gülümseyen gözleri yol gösterir fallara,

Canın istedikçe oyna benimle,
Gönül ocağına düştüm bir kere.
Sevdamın yaklaşan sesini dinle,
Aşkına sarhoşça koştum bir kere.

Bana ettiğini sayayım bir bir,

Seninle el ele ak bir bulutun,
Üstüne oturup, uçalım hadi.
Muhabbet ipiyle gönlüme tutun,
Sevda şarabını içelim hadi.

Hüznünün tekmili geride kalsın,

En acı günlerinde saçının tellerini,
Gözlerine bakarak okşayıp sayamadım.
Seni göğsüme sarıp, tutarak ellerini,
Hüzün dolu gönlüne teselli koyamadım.

Duyduğun her acıyı yüreğimde yaşadım,

Bağrımdaki hançerin sapında kaç kişinin,
Parmak izi duruyor, buna da alışırım.
Ne zaman âşık olsam gönlüm sevda düşünün,
Kâbusunu görüyor, buna da alışırım.

Aklının hicranıma bulduğu bahanede,