Mehmet Nacar Şiirleri - Şair Mehmet Nacar

Yüreğim İstanbul, gözlerin Şahi,
Surları yıktıkça mutlu oldun mu?
Hasretin açtığı yarama dahi,
Tuzları ektikçe mutlu oldun mu?

İlkleri getirdin son zamanıma,

Kendini uyanık milleti salak,
Görenin maskesi düşecek bir gün.
Yalan ipliğinden millete yelek,
Örenin maskesi düşecek bir gün.

Asalet mülkünü çirkefe gömen,

Delişmen çağımda kara sevdaya,
Gözümde tütüyor düştüğüm günler.
Yüzünü görmeye yolları yaya,
Gözümde tütüyor aştığım günler.

Bitmedi ayrılık, dolmadı vâde,

Hüzün denizinde yüzen yüreği,
Diplere batırıp kaçışın neden?
Sevende kalmaktır aşkın gereği,
Başka bahçelerde açışın neden?

Zavallı gönlümü sonsuz kedere,

Birbirine sarılmış, sarmaş dolaş gezinen,
Çiftleri gördüğümde aklıma sen gelirsin.
Damla damla gözyaşı yanağından süzülen,
Bir peri gördüğümde aklıma sen gelirsin.

Cıvıl cıvıl sevişir, ağaçlarda serçeler,

Garip oldu bizim eller,
Ne onur var ne de vakar.
Siyasete giden yollar,
Kir akıtır, lağım kokar.

Alçaklığa kansızlığa,

Kahrımdan başımı taşlara vurdum,
Aşka isyanımı affet sevgilim.
Öfkeme kapıldım, kalbini kırdım,
Çılgınlık anımı affet sevgilim.

Kanadı kırılmış yaralı kuştun,

Kelebek gönlümün kanadı kırık,
Takatı yetmiyor sana uçmaya.
Mahzun dudağında acı hıçkırık,
Çekinir derdini sana açmaya.

Ateş gözlerinin mavi alevi,

Kadir kıymetini kendin yitirdin,
Aslana çakalı yeğle gez artık.
Çınarım diyordun dalı bitirdin,
Gönlünü otlarla eğle gez artık.

Sırtını dönerken efsane aşka,

-Maskara-

Seni tanımayan eller ne bilsin,
En sinsi hesabı tutan adamsın.
Onbeş kitap yazsan şair değilsin,
Reklâmla kendini satan adamsın.