Mehmet Nacar Şiirleri - Şair Mehmet Nacar

Her hecen bir bıçak, her sözün yara,
Yaramı içimde kor lale ettim.
Sevda yolundaki yolculuklara,
Kahve gözlerini nevale ettim.

Zavallı gönlümün son seferinde,

Bunca yıl bahtımın ettiği zulüm,
Bir anda maziye göçüp gidiyor.
Sevgimiz kusursuz aklımız selim,
Yüreğim sevdanı seçip gidiyor.

Evrene bedelmiş saçının teli,

Kara gözlüm bekliyor gurbetin kucağında,
Kanatlanıp uçarak ulaşmak istiyorum.
Tatlı bir aşk ateşi gönlünün ocağında,
Yanarken alevleri bölüşmek istiyorum.

Sahillerde gezerken gönlümüz güle güle,

Yarasa yürekli, yüzsüz edepsiz,
Dilerim tanrıdan belânı versin.
Beni dertten derde sardın sebepsiz,
Sana da başımda olanı versin.

Şeytan hünerini sende sınasın.

Yüzüne baktıkça yanaklarından,
Yaşların süzülüp inmesi neden?
Hafifçe titreyen dudaklarından,
Ağıtın geriye dönmesi neden?

Sen sevda ülkesi, ben yeniçeri,

Sevdamızda en mukaddes şehirsin,
Sokağında izim kaldı Antalya.
Dertlerime derman olan zehirsin,
Limanında gözüm kaldı Antalya.

Sahilinde dolaşırken el ele,

Mektubun gelmesin, selam istemem,
Turfanda aşkına yaz doya doya.
İçinde pişmanlık, gözlerinde nem,
Maziye yanarak gez doya doya.

Sürüngen gücünü otlarda sınar,

Bütün delileri benim için mi,
Yaratıp sırayla gönderiyorsun?
Duygu kovanıma sunum için mi?
Çiçekten arıyla gönderiyorsun.

Kiminin başında hunisi eksik,

Hasret oku kuşanmış gözüne selam söyle,
Gülümsesin gönlüme ayda yılda bir kere.

Ömrümün defterine hüzün yazar her günüm.
Sevdamıza yan bakan bahtım ile dargınım,
Tek seninle barıştım, bir tek sana vurgunum,

Tufana uğradı gönlümün yurdu,
Huzuru çaldırdım, aşka zaman yok.
Dilekçe yazarak daldığım derdi,
Feleğe bildirdim, aşka zaman yok.

Üstüme düşünce çilenin çığı,