Mehmet Halil Şiirleri - Şair Mehmet Halil

Yüksek profil,
‘’Hişt! ’’ deyince
Pılıyı pırtıyı toplayıp, yollanansa
Düşün, düşük profilliyi…
Kim bilir neler gelecek aklınıza.

Issız, sessiz bir gecenin içinde
Evrenin kalp atışlarını dinlerken
Kendimi kaybettim bir müzik sesinde
Yaş olarak damladım gözlerinden
Güneşi bekledim bir yaprak üstünde
Çekip alsın diye beni sıcak göğsüne

İçinizde olanı dışarıda aramayın
Hangimizin içinde yok orospuluk?
Başkalarını kırmak için budala olmayın
Aradığınız içinizde oluk oluk.

Karmaşık bir makinedir insan

Anayasa’da mikro bir değişme
Meydanlarda makro bir tepişme
Anlayamadım öfkenin nedenini
Ya da öyle anlaşılıyor ki
Kaynama noktasıymış değişiklik
Etkilemiş sınırdaki niteliği

Çocukluğumda, karanlıktan,
Olgunluğumda devletten,
Yaşlılığımda ölümden korktum.
Çok görüldü! Çokkk!
Çok görüldü bana, mutluluğum.

yok etmek istemem kötüleri,
iyilikte ve kötülükte sınır bilmiyorum.
Onlar iyi olsaydı, benden ileri.
O zaman, ben kötü olurdum.

Devletin başına kuzgun konunca
Başlar ayrı dilden konuşmaya
Derler ki ‘’kelle koltukta’’
Aptallar kendi kellesini göremez
Acır, en çok hangi kelle çıkarsa karşısına
Kimse kendine ölümü yakıştıramaz

Kömürün hası çok derinlerden çıkar
Madencileri tanrıları da koruyamıyor
Ocağa kelle koltukta giriyorlar
''Bu da ne ki'' diyecek birileri
Şirket yöneticisi olmak daha zor
Onlar kelle bacak arasında dolaşıyor

Her şey ters dönmüş ortada
Mantığı olanlar hesap sorunca
Sanki oynanan köşe kapmaca
Günden değişiveriyor anında

Kendi pisliğiyle beslenir köpekler
Kemik için kuyrukları bacak arası
Kompleksini hırlayarak dengeler
Ulurken havada olur burunları…

Dünya onların varoluşlarıyla sınırlı