Mehmet Gözükara Şiirleri - Şair Mehmet G ...

Ayrılığı halka yaptım vuslata
Gönlümü ateşe verip giderim
Taçsız tahtsız garip bir saltanata
Talibim dünyayı serip giderim

Çile çiselerken, gül olur gamın

Seherde güler mi? Gülleri salsam
Hasret yüreğini yakar Hacer’in.
Sarsam yarasını merhemin olsam
Gözyaşı durmadan akar Hacer’in.

Hafif baygınlaşır, arttıkça derdi

YOKSULLUK

Dünya nimetinin tadın aldırmaz
Hükmeder içtiğin çaya yoksulluk
Latife yaptırmaz şaka kaldırmaz
Kovuklu oyuklu kaya yoksulluk

Senlik benlik yakışır mı Âdem-e
Yaratanın hatırına severim
Söz verdim bir kere büyük dedeme
Yaratanın hatırına severim

Gönül ocağında hece pişiyor

Tarife ne hacet yaşanmışlığı
Elini ateşe sürdün diyelim
Tecrübeyle sabit aldanmışlığı
Üç öğün beş vakit gördün diyelim

Ahtı feymanını tutan gelmeli

Sonbahar ayında mevsim tüllenir
Kar yağıp yollara dolmadan gitsem
Yana yana yangın yeri küllenir
Yazdığı mektubu salmadan gitsem

Sarraf olan altın gümüş satarmış

Karanlık konuşur karanlık susar
Titrer ürperirsin karanlıklarda
Güller sancılanır bülbül kan kusar
Çileyi örersin karanlıklarda

Yarasa oynaşır gece koynunda

Gün gelince alınacak
Sıhhat sana emanettir
Nam nişan burda kalacak
Şöhret sana emanettir

Muhabbettir tüm mayası

Dostumu yüzüne övmem alenen
Olur ya! Nefsine benlik bulaşır.
Gururunu okşar lehine denen
Haz alır sohbetten meclis dolaşır.

Gönül aldım gönül sattım pazar da

Hayalden öteye geçmedi düşler
Kurulan kurgudan bıkması ondan
Bağ oldu sebepli sebepsiz işler
Manalı manasız bakması ondan

Yavuklu yazmalı nazlı edalar