Mehmet Gözükara Şiirleri - Şair Mehmet G ...

Berzah âlemine yapılır koşu
Canı kafesinden çözen ölümdür
Denizde balığı gökteki kuşu
Her nefes alışta süzen ölümdür

Kabir kapısında kabir taşında

Şölen idi baharımız yazımız
Bize küskün coştuğumuz yaylalar
Koyun sağdı gelinimiz kızımız
Nerde ayran içtiğimiz yaylalar

Sürmeli ceylanı oynak cereni

Gül hafifçe goncalaşsa
Öz sevdadan açılırmış
Bülbül nöbete ulaşsa
Söz sevdadan açılırmış

Çile alır çile satar

Yandım yanan ateşinde
Kaldım kavrula kavrula
Perişan oldum peşinde
Yeldim savrula savrula

Düşten gerçeğe uyandım

Ne sözüm ne nazım geçti feleğe
Kül oldu gençliğim yakıldı gitti
Karpuz diye emek verdim keleğe
Hevesim yerlere ekildi gitti

Yolcusuz yollarda harabe hanım

29 Mayıs 1453
Şükranla anıyorum yirmidokuz Mayıs'ı
Muştuyu müjdeledi bir dört beş üç sayısı

Tekfur mağrurlanarak, bakarken kalesinden
Fatih atın sırtında, tutunur yelesinden

Yıllarca gezdirdim gönül heybemde
Hayaller kayboldu ağlayan kaldı
Sakıncası var mı bunu demem de
Yüreği boşuna dağlayan kaldı

Irmaklar denize ümit taşırdı

Sevda bir kaçıştır, olmaz gelişi
Kaybolan izleri sürme boşuna
Hayal âleminde, bırak her işi
Gönlünü nakışsız örme boşuna.

Seven ıssızlara çıkar dolaşır

Ahde vefa özelliği
Meyletmez söze geceler
Gizler çirkin güzelliği
Suç vurmaz yüze geceler

Örter ayıbı alalar

Minnet edip yakarışın
Kâr dediğin yaralıyor.
Oluklar buz tutar kışın
Gör dediğin yaralıyor.

Renk verdim al dan sarıya