Mehmet Gözükara Şiirleri - Şair Mehmet G ...

Gözüm seni arar dilim heceler
Ezberi bozmadan andım Hatice
Ateşe kesiyor sensiz geceler
Yastıktan yorgandan sandım Hatice

Muktedir oldun mu meram maksada

Berzah âlemine yapılır koşu
Canı kafesinden çözen ölümdür
Denizde balığı gökteki kuşu
Her nefes alışta süzen ölümdür

Kabir kapısında kabir taşında

Gül hafifçe goncalaşsa
Öz sevdadan açılırmış
Bülbül nöbete ulaşsa
Söz sevdadan açılırmış

Çile alır çile satar

Yandım yanan ateşinde
Kaldım kavrula kavrula
Perişan oldum peşinde
Yeldim savrula savrula

Düşten gerçeğe uyandım

Yıllarca gezdirdim gönül heybemde
Hayaller kayboldu ağlayan kaldı
Sakıncası var mı bunu demem de
Yüreği boşuna dağlayan kaldı

Irmaklar denize ümit taşırdı

29 Mayıs 1453
Şükranla anıyorum yirmidokuz Mayıs'ı
Muştuyu müjdeledi bir dört beş üç sayısı

Tekfur mağrurlanarak, bakarken kalesinden
Fatih atın sırtında, tutunur yelesinden

Sevda bir kaçıştır, olmaz gelişi
Kaybolan izleri sürme boşuna
Hayal âleminde, bırak her işi
Gönlünü nakışsız örme boşuna.

Seven ıssızlara çıkar dolaşır

Minnet edip yakarışın
Kâr dediğin yaralıyor.
Oluklar buz tutar kışın
Gör dediğin yaralıyor.

Renk verdim al dan sarıya

Ahde vefa özelliği
Meyletmez söze geceler
Gizler çirkin güzelliği
Suç vurmaz yüze geceler

Örter ayıbı alalar

Bir gün kokmuşluğu yazayım dersen
Halka çoban olup güdeni de yaz.
Fırsat bulup yurdu gezeyim dersen
Gezip meydan meydan öteni de yaz

Gurbet başımızdan ayrılmasa da