Mehmet Gözükara
02 Şubat 1962'de Elbistan'ın Eldelek köyünde doğdu. Babasının adı Muhittin, annesinin adı Güllü'dür. İlkokulu köyünde, ortaokulu Elbistan'da okudu; K. Maraş Teknik Lisesi'nden mezun oldu. 19.02.1982 yılında başlayan iş hayatı, Afşin-Elbistan A Termik Santrali'nden 14.08.2015 tarihinde emekli oluncaya kadar sürmüştür. Evli ve iki çocuk babasıdır. Şair-yazar olarak şiirleri www.elbistaninsesi.com sitesinde okuyucularıyla buluşmaktadır.
“Elaziz aziz” - ismli şiirim TRT ses sanatcısı Salil Turhan –Uşşak Makamında ve “H ...
Gel gönül bağlanma dünyaya boşa
Ektiği ekini biçen olmamış
Ahiri ölümdür gelecek başa
Ecelin elinden kaçan olmamış
Fiilin failsiz hesabın çetin
Mehmet Ceren: Afşin'ın Büyüktatlar kasabasından Şaban ve Rukiye (Gözükara) Ceren çiftinin ikizlerinden biri olarak 1985 yılında dünyaya geldi. İkizi Erdem'le birlikte oynayıp birlikte gülmüşler, birlikte büyüyüp birlikte hayal kurmuşlardı. Her ikisi de çok zeki olan ikizler İstanbul Üniversitesi Çapa Tıp Fakültesi Diş Hekimliği bölümünü kazanmışlardı; ancak Erdem, Mehmet'ten bir yıl sonra mezun olmuştu. Artık her ikisi de diş hekimiydi; hem de İstanbul Üniversitesi Çapa Tıp Fakültesi mezunu…
Bundan sonrasını gazete küpüründen takip edelim:
İkizleri kaza ayırdı (Posta, 17 Ekim 2011)
“Kahramanmaraş'ın Elbistan ilçesinde meydana gelen trafik kazasında hayatını kaybeden tabip teğmen Mehmet Ceren'in cenazesini, ikizi tabip asteğmen Erdem Ceren, mezara kendi elleriyle indirip ebedi yolculuğuna uğurladı.
Kaza dün gece Nurhak-Elbistan karayolunda meydana geldi. Nurhak'tan Elbistan yönüne giden 35 yaşındaki Ümit Zafer Yeğin yönetimindeki 44 NP 600 plakalı otomobil, Elbistan şeker fabrikası yakınlarında aşırı hız nedeniyle kontrolden çıkıp, taklalar atarak tarlaya uçtu. Kazada sürücü Ümit Zafer Yeğin ile yanında bulunan tabip teğmen Mehmet Ceren yaşamını yitirdi.
Ben seni yaşarken gönül dünyamda
Ben hüzün Sen sevinç derdin sevdiğim
Perdelenmiş görsem ay’ı rüyamda
“Boş ver, o bir rüya” derdin sevdiğim
Helal ekmek gibi aşkı bölüştüm
Merhum Bahtiyar Vahapzade’nin
Aziz Ruhuna ithaf
Şairdir VAHAPZADE şuarada Bahtiyar
Seksen yıllık ömürde şiirli yola döndü
-“Teröristte ağlamayan insan değil”
diyenlerin kulakları çınlasın-
Methiye dizerek dağdaki baya
Terörist bayana ağlamam beyim
Ağlamama mani bendeki hayâ
Kara bulut gökkubbeyi kaplarken
Buna razı olmam ar dedi Maraş
Hesaba gelmeyen gücü toplarken
Vatanım öldüğüm yer dedi Maraş
Yüreği çalışmaz eli işlemez
Ben deyim sen söyle haklı, haksızı
Kirpik ok, kaşla göz tuzak demedi
Hasret kan kırmızı, yürekte sızı
Yıldızlar yerlere uzak demedi
Kim demiş çiçekler kelebek bekler
Dalından düşerken bir sarı yaprak
Yakından bakarım yalnızlığıma
Yağmuru beklerken çatlamış toprak
Gözyaşı dökerim yalnızlığıma
Umudum yaralı düşlerim kanar
Gecenin koynunda ırmak misali
Yatağımda aka aka ağlarım
Sözüne gizlenir insanın hali
Sana türkü yaka yaka ağlarım
Aşkın meclisine düştüm kanadım
-Terörün her türlüsüne lanet olsun-
Yemekle dövüşe davet beklenmez
Sözü gediğinden oynatma boşa
Domuz geme gelmez çakal örklenmez
Katran şeker olmaz kaynatma boşa
Teşekkürler
Gönüle has gönülden sözler begeniyle okudum üstad tebrikler gönül dolusu selamlar
Gönüle has gönülden sözler begeniyle okudum üstad tebrikler gönül dolusu selamlar