Mehmet Çobanoğlu Şiirleri - Şair Mehmet ...

Ömrümü yedin bana acılar verdin
Her an dilimde söylenen bir ezgisin
Gözlerim yolda hep seni arar-durur
Seyrüsefer olup niçin benden kaçarsın

Sevdamsın; derdimsin, kederimsin

Gün vürdü şu karşı dağlara
Bülbüller vardı mor bağlara
Ah giden o yiğitler gelmedi
Selâm söyleyin oy canlara

Selâm olsun o uzak yollara

Şere şere û me şere
Welatê me mehşere
Agir barî lo ser wara
Ev çi halên bê tewşe

Şere şere û me şere

Hem eker hem biçerim
Orak tırpan çekerim
Sofrada emeğim
Toprakta alın terim var

Kışın soğuğundan üşüyen bedenim

Sevdiklerimiz ateşle,su
Barış ile savaş
Gül ile diken
Yaşam ile ölüm arasında
Umuda koşanlardır!

Sevmek gülü ve çiçeği dalında,
Koparmadan onları
Çayırda,bayırda,yaylada
Dokunmadan yapraklarına
İnçitmeden döyasiya öpmektir

Hep yürekten bir olalım, barışlara he diyelim,
Tanklar, toplar hiç olmasın, savaşlara yok diyelim,
Evlatlarımız ölmesin, vatan da mezar olmasın!
Anneler hiç ağlamasın, ordulara yok diyelim.

Gençler savaşa gitmeyin yüreklere sevgi dolsun,

Sana söz anne
Sansüre, zindana
Tüm yasaklara rağmen
Bıkmadan, usanmadan
Olanları yazacağım
Kin-öfke, nefret kusanı

Yağan yağmur koşup gelen seldir
Ayamama deresi dar,dibi derindir
Yine sele direnemedi söktü,döktü
Ne yol kaldı ne yolak bu ne haldır?

Felakettir,tufandır,yağmur,sağnak

Vurgun yiyen yüreğim,
Sel sel oldu gözyaşım;
Ben coştum yine Fırat mıyım, Dicle miyim?
Direngen bir yürek bende,
Ben taş mıyım, can mıyım?
Zalimler sardı her yanı!