Nefsine sahip olmayan
Zalim o dilin kopsun
Niye emir ferman verip
Mazlumları birer birer öldürtüyorsun
Van’da, Tatvan’ da insan kanı akıyor yine
Gul gula nav bengîn
Per baskin dor zerîn
Rind,delal xwe şêrin
Dil û can gul rengîn
Gul gula darê xozan
Kurban olayım kara gözlerine
Şeker, şirin, bal gibi sözlerine
Ab-ı revan su olayım akayım
Nazik, narin kınalı ellerine
Yarım matemdeyim halım çok yaman
Oy firoşyaro, firoşkaro
Di nav barê te de çi heye?
“Di barê min de kakilê gûzan
Di dilê min de welat heye.”
Oy firoşyaro, firoşkaro
Ez sêwîyê bêdê, bêbav gullen barîn min pir germe,
Dem dijware dijmin hare! tevkujîye bo min xeme;
Haj vê jiyana min hebin, nav şeplê min de birîne…
Dilê min de êşe, jane ez mîna qeşa dihelim.
Ez zarokim pir biçûkim van bûyeran qebul nakim,
Canlara can demesek hepsini sevmesek,
Hacı, hoca, şeyh olsak bin kez kâhbeye varsak
Fıtratımız bozuksa nebi olsak ne yazar?
Yetmiş iki millete aynı gözle bakmasak.
Oluk oluk su akan ayazma, bulak olsak
Havar havar Geçitli köyü dumanlı;
Acılar ile çığlıklar hep birbirine karıştı!
Kâh yılgın kâh suskun şu kanlı sabah kuşluğunda
On canımıza kaydılar halkımız şivanlı.
Şehir yolu delik-deşik etrafa kan dolmuş,
Dilo rebeno ev çi xeyale ev çi xewe?
Dîsa xapandine, bêhayyî ye nav gelê me de,
Agire, şwate dibare li ser malan de…
Çav çavan nabîne kes jî bi kesî nabîse.
Hey gidî dilo roj jî ser Cihan’a me reş’e!
Dilo rebeno ev çi xeyale ev çi xewe?
Dîsa xapandine, bêhayyî ye nav gelê me de,
Agire, şwate dibare li ser malan de…
Çav çavan nabîne kes jî bi kesî nabîse.
Hey gidî dilo roj jî ser Cihan’a me reş’e!
Ağlıyorum her gün
Şu hasretliğe,şu derde
Şu çileye,şu kedere
Kader beni
Gurbete ele attı diye
Sabah,akşam,gece,gündüz
hakikaten duygu dolu ders verici nitelikte bir şiir, kutlarım.