Öyle bir düzen kurmuşlar halklara faydası yoktur
İşçi açtır köylü açtır zenginler daima toktur
Ne huzur ne neşe kaldı her gün başka kargaşadır
Dostluk, kardeşlik kalmamış, zerre kadar saygı yoktur
İşçi yoksul köylü yoksul, gelen soymuş giden soymuş
Kılıçlardan kan damlıyor
Yavuz fırtınasıdır
Taksim’e esen
Gezi Parkı yaralı
Ölüm üşüştü ağaçlara
Güller yasta, bahar ağlıyor olanlara
Kalk gönül göç edelim
Biz bu diyarda gidelim
Gurbet derdi ölüm gibi
Biz köyümüze dönelim!
Kalk gönül göç edelim
Bir Sonbahar zamanı köyden çıktık erkenden
Kars’a vardık toz-duman, kara tren tehirli
Bir acıdır bin keder ardımızdan hep gelen
Ne ekmektir nede lor, yine perperişanız
Gurbet yolu çileli, feryat-figandır bize
Bu vatandır derin yaram şimdi buna yanıyorum,
Zalimin yandaşlarını esef ile kınıyorum…
Tüm halklara küfür eden yüzsüz zorba değişmiyor,
Boyun eğmeyin zalime, halinizden korkar oldum.
Arsız, soysuz başa geldi emir verdi, ferman saldı…
Seher yeli esti geldi; kibrit alan koştu geldi
Madımak’ta alev-alaz yana yana döne döne
Ozanlarda feryat-figan kızıl ateş göğü sardı
Bir o yana bir bu yana koşuyoruz biz canlara
Sivas bizi kavuruyor Temmuz ayı yaktı bizi
Bir yanım Anadolu
Bir yanım Rumeli..
Hepsi çaresiz hepsi yoksul
Yolcu,hancı,köylü naçar
Efkar ettiğim memleket hâlı
Sanma hemşerim sanma
Bir sancıdır ülkemin
Toprağına düşen
Karanlığı delen
Acıyı yırtan
Işığa koşan
Bin kez binlerce defa
Cahillik bataklık gibidir, çırpındıkça batarsın,
Küfür ile düşmanlıkla nereye varacaksın?
Bir milleti küçümsemek, acep ne sağlayacak?
Sormazlar mı bu kavgayla nereye varılacak?
Eğer aydın görmüyorsa, cahil değil ya nedir?
-
Ümmü Eymen
Tüm Yorumlarhakikaten duygu dolu ders verici nitelikte bir şiir, kutlarım.