Ne güzel şu dünyamiz
Birde güzel güneşimiz
Ay doğar mehtap olur
Ayna olur her bir deniz
Gün vurur tüm dağlara
Bir fermandır yazılan insanlık utancıdır,
Cehalettir, idamdır yürek burkan acıdır;
Anıtları yıktırmak, ressamları vurdurmak
Heykellere düşmanlık akıl kârı değildir.
Tezden bir haber salın Kars’ın tüm halklarına,
Bu vatandır derin yaram şimdi buna yanıyorum,
Zalimin yandaşlarını esef ile kınıyorum…
Tüm halklara küfür eden yüzsüz zorba değişmiyor,
Boyun eğmeyin zalime, halinizden korkar oldum.
Arsız, soysuz başa geldi emir verdi, ferman saldı…
HUSN Ü AŞKIN
Hilal yüzlüm ipek tenlim mail oldum endamına
Ne edeyim gönül sevdi artık seçildin payıma
Karakaşlım, karagözlüm, mail oldum benlerine
Sevdim seni kana kana, artık döndüm bir mecnuna
Pir xweşike baxê me, navde dijî gula me
Welatê bilbila me gula me sor gula me
Rojên dijwar buhurîn dem niha havîne
Wek zimanê zarokan wîçewîç ket çîvikan
Bilbil şabûn sor gulan dilşaî ket nav dilan
Nefsine sahip olmayan
Zalim o dilin kopsun
Niye emir ferman verip
Mazlumları birer birer öldürtüyorsun
Van’da, Tatvan’ da insan kanı akıyor yine
Gul gula nav bengîn
Per baskin dor zerîn
Rind,delal xwe şêrin
Dil û can gul rengîn
Gul gula darê xozan
Yüreğim sancılandı, ruhum karalar bağla
Oğul dedim hiç ses yok, gözyaşlarım hep çağla
Vicdansızlar ne anlar? Karakaşlım vurulmuş
Hasan Ferit’im yerde, ağla gözlerim ağla
Gülsüyü kan deryası, kurban olsun anası
Ev çi xişme bû parame? agir xistin nav dilên me
Xule xule kul dikişe, ev çi rewşw hat serê me
Çiqli gulên me şikestî, dilê gelên me birîndar
Em kûr vedin bi her destan em bibînin cîwanên me
Destmalan bînin tev bigrîn îro me re reş şîvane
Kalk gönül göç edelim
Biz bu diyarda gidelim
Gurbet derdi ölüm gibi
Biz köyümüze dönelim!
Kalk gönül göç edelim
hakikaten duygu dolu ders verici nitelikte bir şiir, kutlarım.