Dil min fîxan,wîzare
Bilila min jî nale nale
Daê ziman li min lale
Roj jî li min ber êvare
Temena min jî raborî
Rêbixin wan rêbixin!
Lawên me jî rêbixin
Çi rêwîke xweş şirîn
Dilên gelan şa dikin.
Mêrg û zevîn gul tijî
Kesk û sor,zera me
Rengè li ser ala me
Çi xweşî xwe şirînî
Teva vebû roja me
Kesk û sorî,zera me
Tokat yaralandı derinden yanıyor
Dökülen yapraklar barut kokuyor
Güller arasında yedi kırık gül var
Reşadiye şivanlı yürekler ağlıyor
Aman aman yine yürekler yanıyor
Wey li me wey li me erdhej hat ket warê me
Li çû, hat wek dergûşan wek pêlên tev mirinê
Xubare, ewrê reşe bobelate hat ser me
Evder Wan’e Erdîş’e, qêrîn ket nav gelê me
Yekşem e me bû mirin, payîz jî ar û kozir
Hep ah ile vah ile çıktım sarp yollara
Acıları yükledim kamburlaşan sırtıma
Çilem dinmek bilmiyor, tükeniyor şu ömürüm
Yılmadan yürüyorum, gidiyorum devrime
Nefesime boyun eğmem, para-pula kul olmam
Fixan, fîzara bilbilan û axîna sor gulane
Awaza bilûran, kale kala berx û karane
Ax li me meyîtê Egît anîne pêş malane
Dengê girînê dayikan qubinîya wan kewokane
Ewrên reşin warê me de palepalin tûj digerin
Bi her dem tu were
Feraseta serê min
Heyva ser şeva min
Gula mine abadîn
Noq nebe neçe ava
Hembêza xwe veke min
Hele bakın şu hale zıkkım düşsün bu hale
Her bir yerde dert, çile, halklarımız zor halde
Elin oğlu ne anlar sofrasında bal, kaymak
Yediği önündedir, yemediği ardında
Baskı, zulüm, ölümdür ateş düştü her eve
Acısı taşa değmiş parmak sancısı gibi
Yanağındaki yaşlar Aras’ın suları gibi
Boynu bükük gidiyor yüreği de yaralı
Yaşamı çile dolu öksüz çocuklar gibi
El vurmayın garibe dünyası zindan olmuş
hakikaten duygu dolu ders verici nitelikte bir şiir, kutlarım.