Ekmeğim,suyum acı aşım!
Detli yüreğim çileli başım
Yorgun argın düşen dilim
Üzakta kaldı benim köyüm?
Acı gönlüm kaygılı yüreğim
Çetin dağların eteğinde
Yüreklere
Acı sağan
Annelerin haykırışıdır
Dikenli yollarda
Arsız kurşunlara yakalanan
Pir xweşike baxê me, navde dijî gula me
Welatê bilbila me gula me sor gula me
Rojên dijwar buhurîn dem niha havîne
Wek zimanê zarokan wîçewîç ket çîvikan
Bilbil şabûn sor gulan dilşaî ket nav dilan
Nefsine sahip olmayan
Zalim o dilin kopsun
Niye emir ferman verip
Mazlumları birer birer öldürtüyorsun
Van’da, Tatvan’ da insan kanı akıyor yine
Gul gula nav bengîn
Per baskin dor zerîn
Rind,delal xwe şêrin
Dil û can gul rengîn
Gul gula darê xozan
Ev çi xişme bû parame? agir xistin nav dilên me
Xule xule kul dikişe, ev çi rewşw hat serê me
Çiqli gulên me şikestî, dilê gelên me birîndar
Em kûr vedin bi her destan em bibînin cîwanên me
Destmalan bînin tev bigrîn îro me re reş şîvane
Kurban olayım kara gözlerine
Şeker, şirin, bal gibi sözlerine
Ab-ı revan su olayım akayım
Nazik, narin kınalı ellerine
Yarım matemdeyim halım çok yaman
Kılıçlardan kan damlıyor
Yavuz fırtınasıdır
Taksim’e esen
Gezi Parkı yaralı
Ölüm üşüştü ağaçlara
Güller yasta, bahar ağlıyor olanlara
Kalk gönül göç edelim
Biz bu diyarda gidelim
Gurbet derdi ölüm gibi
Biz köyümüze dönelim!
Kalk gönül göç edelim
Bir Sonbahar zamanı köyden çıktık erkenden
Kars’a vardık toz-duman, kara tren tehirli
Bir acıdır bin keder ardımızdan hep gelen
Ne ekmektir nede lor, yine perperişanız
Gurbet yolu çileli, feryat-figandır bize
hakikaten duygu dolu ders verici nitelikte bir şiir, kutlarım.