Uykusuz gecelerden kalan
Gözlerime dalıp,
Gece rahmine
Gündoğumu düşene dek,
Ellerini ellerimden ayırmadan
Söken al-kızıl şafağı üzerimize sağar mısın dost?
Dostlar günümü asla gün edemem
Para-pula, şan, şöhrete gidemem
Sözüm sözdür, tüm halklara sözüm var
Ben yola çıktım yolumdan dönemem
Ülkemin her bir köşesi tarumar
Bendini yıkıp, taşan
Yüreğimde kanayan
Yırtılan can damarım
Acıların bedenimde
Yamacımda toptur, havan
Köylere-kırsala bombalar yağıyor
Yüreğim yine coştun ab-ı revan mısın?
Ya da bir divane mi? Bekle ben de geleyim,
Kaygım çok yaram da var; bu elerde kalamam!
Kınalı kuz gibi ardın sıra geleyim.
Yüreğim ne ağlarsın? Her dem yaşlar dökersin,
Oy İnegöl’de bir haber geldi acı dolu,
O akşamüstü yürekler yandı kül oldu;
Dediler ”Evler yakıldı her yer cehennem!
Bayraksız olan tüm işyerleri yanıyor.”
İnegöl’de bir haber geldi korku dolu,
Bihar û havînek dîsa dan ber gullan
Êrîş anîn ser gundan agir berdan malan
Kelîna dilane rondikên çavane
Bilbilan fîxane zarînî ket Kurdan
Ne malin ne xani û hilweşandine
Köyümüzden,evimizden
Sürüm sürüm
Sürdüler bizi
Kadın,erkek
Bebek,çocuk
Yaşlı,genç demediler
Öldürmeyin bizi bizi
Kardeş bilmiştik sizi
Yazık oldu her cana
Öldürmeyin bizi bizi
Vurmayın aslımız bu
Mayalardan kehanet gelmiş,
Yarın kızıl kıyametmiş!
İzmir’in Şirince beldesine
Gidenler cennetlik, gitmeyenler cehennemlikmiş.
“Koşun ey insanlar koşun
Porê gungilî û kezîyên reş
Ser milên keça qemer de
Heta ser newqa zirav
Newqa narîn de
Xwe berjêr berdan bihost û bihost
Wek esmanê ser cîhanê bi berfireyî tên xuya
hakikaten duygu dolu ders verici nitelikte bir şiir, kutlarım.