Mehmet Çobanoğlu Şiirleri - Şair Mehmet ...

Lê lê lê xwanga min, lê dayê canê lela min
Çemê Erez çemeke pir kûr e av li sare û qeşa
Hawêrê Erez çiyanin û banî li kûr newalin
Dem ne havîne, dayê li welat jî dîsa zivistane

Lê lê lê xwanga min lê dayê canê lela min

Gel rabû dil jî şa bû
Neyarê me jî har bû
Hezar sal me raborî
Kula dilê me der bû

Şev buhurî û roj bû

Kawa rabû gel şa bû
Dar û ber jî hêşîn bû
Meh Adar key din bû
Newroz gela pîroz bû

Dehak dîn,nexweş bû

Kizirandin,qewirandin
Goştê me tev qelandin!
Gundên me ber gulanin
Ax welatê me şelandin

Wêran kirin malên me

Zimanê me Kurdan pir şirîn e
Di nav çar devokan de dimeş e
Soranî û Goranî a din jî Dimilî
Yek jî Kurmancî ye ew jî geş e

Zimanê me Kurdan tim jî xweş e

Astronomiye, matematiğe,
Bilime gönül veren!
Mevlâ’ya yürekten bağlı;
Halkları dost, zalimleri düşman,
Yoksulları, emekçileri kardeş bilen,
Şeyhlerin hassı Simavna’ lı Şeyh Bedreddin,

Wey li me wey li me erdhej hat ket warê me
Li çû, hat wek dergûşan wek pêlên tev mirinê
Xubare, ewrê reşe bobelate hat ser me
Evder Wan’e Erdîş’e, qêrîn ket nav gelê me

Yekşem e me bû mirin, payîz jî ar û kozir

Hep ah ile vah ile çıktım sarp yollara
Acıları yükledim kamburlaşan sırtıma
Çilem dinmek bilmiyor, tükeniyor şu ömürüm
Yılmadan yürüyorum, gidiyorum devrime

Nefesime boyun eğmem, para-pula kul olmam

Fixan, fîzara bilbilan û axîna sor gulane
Awaza bilûran, kale kala berx û karane
Ax li me meyîtê Egît anîne pêş malane
Dengê girînê dayikan qubinîya wan kewokane

Ewrên reşin warê me de palepalin tûj digerin

Bi her dem tu were
Feraseta serê min
Heyva ser şeva min
Gula mine abadîn
Noq nebe neçe ava
Hembêza xwe veke min