Acım var derdim var tabibe gidecek param yok
Ete,kimiğe bürünmüşüm giyinecek libasım yok
Ben hep aç hep kederli hep yaşama muhtaçım
Ar,namus,şereften gayrı sarılacak bir şeyim yok
Ben hep ekip,biçip üreten işçi-köylü emekçiyim
Bihara me de rabe were
Van berf û qeşa bihelîne
Ez xerîbê van bajaran me
Min biparêze û bihewîne
Biharê were were êdî bes!
Dar û berê warê me
Xemla dora gula me
Navberé gul gulgulî
Mîna kincên lela me
Li rengé nav gulanî
Lorî lorî lorî û lawê min
Megirî megirî li dilê min
Ronahîya ser şeva min
Bav,bira tu giyana min
Lorî lorî lorî û canê min
Dil îro min sermeste
Haya min jî min tune
Ziman jî min giran bû
Serê min jî min dêşe,
Nikarim bipeyivîm!
Ez îro jî bi lalim
On beş Şubat sabahı yanan bir meşaleyim
Bedenimden yükselen al alev sardı beni
Özgürlüğün sevdasıyla ateşim gürleşti
Yana yana döne döne güneşe ulaştım
Beni yakan kibrit değil faşizmin zulmüdür
Bu yol ince uzun bir yol, düşman ne anlar barışta
Biz dört beden tek yüreğiz bu kirli, kanlı savaşta
Faşistlerin korkusuyuz, cop, sopalar sökmez bize
Diyarbakır zindanında otuz beşinci koğuşta
Dadandılar etimize, göz diktiler canımıza
Elleri nasırlı sırtında heybesi ve küfesi
Karnında balası uyanır gecenin bir yarısı
Toplumdaki yeri hep erkeğin arkasında olan
Hiçbir kıymet-i harbiyesi olmayan anaç bacı
Sırtında yavrusu ellinde kazma, kürek, çapası
Ekmeğim yok ve aşım!
Yok tek dikili bir taşım
Dertli olan dertli başım
Ben işçi köylü emekçi
Ben çalışıp,çabaladım
Lo dilo de rabe dem berva biharê ye,
Av jî li qeşeyan filitî,piling kete axê!
Êdî em rêwîne rêwî yê çiyaê Şingalê;
An jî emê berê xwe bidin hêla Qersê.
Lo dilo bihar demsaleke zehf xweş e,
hakikaten duygu dolu ders verici nitelikte bir şiir, kutlarım.