Mehmet Çobanoğlu Şiirleri - Şair Mehmet ...

Güzde miyim, kışta mıyım? Yüreğim üşüyor
Ömür kısa yollar uzun, yıllar tükeniyor
Özledim hepsini mor gülleri, al gülleri
Neyleyim şu gönül bahçeme yaz gelmiyor

Dediler: bahar gelmiş yaz olmuş elaleme

Bir haykırış,bir çığlık,
Dağlara duman inmiş!
Oy kardeş can kardeş,
Kara gün dile düşmüş!

Ne edem can ne edem,

Dîsa li min êşe, jane kula dilê min zehf kûr e
Qembela min de çar gule, birîna min jî sor gul e
Xwîn jî li min diheriqe wek newalan û robaran
Ez rêwîyê ser van çiyan azadî min re evin e

Ne Havîn e ne Bihar e hemü rêjav miçiqîne

Eğer yüreğinde sevgi bitmişse
Midene haram lokma girmişse
Sende iffet,namus kalmamışsa
İnsan olsan neye yarar ey gafil?

Eğer zemin altından kaymışsa

Erdugan’ê mêrkuj bê mejî bê ramane
Agir barand axa me bi teqînya topane
Eman eman oy eman çiya-banî şewate
Tunebûna malane, mirina zarokane

Erdugan’ê xwînxare neyarê me Kurdan e

Bedeninde çift mermi, ayağı tanka bağlı
Misketleri dağılmış gömleğin önü kanlı
Ağlama küçük Hasan yürekleri dağlama
Yaranda çok derinmiş Şahidin Bilican Dağı

Bulanık duman duman her yere mermi yağmış

Gün oldu
İliklerime kadar
İşleyen ayazı
Zemheri’de
Çarıklarımı ite kaptırdığım
Günleri gördüm

Ez zelûlum ez rebenim
Derd girane ez dinalim
Dil jî xemgîn birîndare
Ziman jî min venagere

Ez evîndar û sermestim

Acım var derdim var tabibe gidecek param yok
Ete,kimiğe bürünmüşüm giyinecek libasım yok
Ben hep aç hep kederli hep yaşama muhtaçım
Ar,namus,şereften gayrı sarılacak bir şeyim yok

Ben hep ekip,biçip üreten işçi-köylü emekçiyim

Yaşam acılar eşliğinden
Hep azgın dalgalara kapılır
Sonsuzluğa giderken günahsız beden
Bir gün
Ya taşlara-kayalara
Ya da kıyılara savrulur