Mehmet Çobanoğlu Şiirleri - Şair Mehmet ...

Ez dengê gelanim,xule xula avanim,
Çem û kanyan de dikişim wek dilan;
Salane ez heme,dîroka min jî kevne,
Bûyûna Azer,mirina Nemrut diznim.

Ez li Ararat’ê tofana Nuh xelaz bûm!

Hani o söylenenler,
O vaatler nerde kaldı?
Hani barış,demokrasi gelecekti!
Analar ağlamayacak,
Ülkede insanlar gülecek.
Her gün bayram olacaktı!

Hewar û hewar demsal payîz e
Panos, Elaşgir, Giyadîn biberf e
Ez xelitîm û bi ser de birîndar im
Per û baskên min jî li min şikestî.

Gumana min ew guman e dilo

Günülerdir aşkla,özlemle
İçten içe yanan
Sevgiye sevgi katan
Yüreği yara bere
Damla damla kanayan
O yaralı can benim.

Yüce başlı karlı dağlar yüreğime acı doldu,
Yel estikçe rüzgâr vurdu beni bu hallere koydu;
Al güllerimi yoldular, beni dertlere saldılar…
Hep ah û zar ağlıyorum gözlerimin feri soldu.

Çoktan sevincim tükendi, hep dövünüp ağlıyorum,

Eğer sevdayı bana sorarsanız,
Sevda sevgi dolu bir arzudur,
Bir bebeğin gülüşü kadar saf;
Bir anne yüreği gibi de hassas.

Sevda bazen bir yâr, bazen gül,

Sevgisiz yürek susuz pınarlara benzer
Ne kendi bendinde çağlar ne de akar
Ne bir zerre su olur ne bir yudum su
Canlıları,yaşamı susuz bırakıp yakar.

Sevgisiz yürek kuru bir ağaca benzer

Bu bozuk düzende biz bize omuz omuza
Umut yelkenlisiyle çıktık mavi deryalara
Bazen esen deli yele bazen fırtnaya karşı
Bazende yürek yüreğe direndik celatlara..

Biz bize birlikteyiz açıldık şu deriyalara

Kimi denizlere, ummanlara açılır
Altında muhteşem yelkeni, yatı
Sahillerde villaları
Birçok yerde hanı, hamamı var
“Sofrasında kuş sütü eksik “yalnız
Yine doymak bilmez

Ölümün kıyısında
Namluya
Mermiler sürüldü
Yaşama kızıl kan taştı
Bir servi boylu daha yıkıldı
Yine yaz bahar döndü hazana